Czym jest dywersyfikacja portfela inwestycyjnego: istota i przykłady

Dywersyfikacja portfela: jak zabezpieczyć inwestycje. Dziś świat wszedł w sferę kolejnej destabilizacji, a to nie mogło nie wpłynąć na giełdę. Jeszcze wczoraj pozornie wiarygodne papiery wartościowe (akcje, obligacje itp.), które kosztują dużo pieniędzy i przynoszą stabilne zyski, dziś gwałtownie spadają. Dlatego inwestorzy powinni być przygotowani na gwałtowne zmiany warunków rynkowych. Aby to zrobić, zdywersyfikuj swój portfel inwestycyjny, aby zminimalizować ryzyko finansowe. https://articles.opexflow.com/investicii/investicionnyj-portfel.htm

Dywersyfikacja portfela inwestycyjnego – co to w prostych słowach?

Pojęcie dywersyfikacji jest dość szerokie. Może to oznaczać proces poszerzania zakresu przedsiębiorstwa w celu zwiększenia zysków. Dywersyfikacja portfela inwestycyjnego implikuje strategię zarządzania możliwym ryzykiem przy nabywaniu aktywów na giełdzie. Przewiduje dystrybucję aktywów (akcji, obligacji lub innych instrumentów) w taki sposób, aby ryzyko dla właściciela portfela było zawsze jak najmniejsze.

Portfel inwestycyjny to aktywa, które są gromadzone w taki sposób, aby ich rentowność w jak największym stopniu odpowiadała założonym przez właściciela celom. Portfele inwestycyjne mogą obejmować nie tylko zestaw instrumentów, które są wykorzystywane na giełdzie (udziały funduszy giełdowych,
kontrakty terminowe , akcje, obligacje itp.), ale także waluty, metale szlachetne, nieruchomości, depozyty w różnych bankach, i tak dalej.

Jednocześnie ryzyko dla inwestora to sytuacja, w której nie otrzyma on takiego poziomu dochodów, jaki zaplanował kompilując portfel, a nawet utratę części zainwestowanych środków. Dywersyfikacja portfela inwestycyjnego umożliwia i przewiduje zakup przez inwestora nie jednego instrumentu, ale zakup aktywów w różnych, mało ze sobą powiązanych kategoriach. Pozwala to zrekompensować spadek przychodów w jednym obszarze ze względu na rentowność innych pozycji. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że zakup aktywów (udziałów) różnych firm nie zawsze jest dywersyfikacją. Na przykład, jeśli inwestor kupi akcje Chevronu, Gazpromu i Totalu, to nie będzie to dywersyfikacja, ponieważ wszystkie te firmy, mimo że są zarejestrowane w różnych krajach, działają na wspólnym rynku ropy i gazu.A reakcja rynku na jakiekolwiek wydarzenia z konieczności wpłynie na każde z nich. Jeżeli jednak portfel zostanie utworzony z akcji różnych spółek, które działają w niepowiązanych ze sobą obszarach, np. wydobyciu ropy i gazu, budownictwie, technologiach IT itp., to jednocześnie ryzyka negatywnych dla nich zmian rynkowych okażą się być minimalne.

Jaki jest optymalny portfel inwestycyjny

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie – jaki jest optymalny portfel inwestycyjny? Każdy inwestor ma własne wymagania dotyczące portfela inwestycyjnego, które zależą od ogromnej liczby czynników, takich jak horyzont inwestycyjny, wyznaczone cele, wypłacalność finansowa itp. Dlatego raczej nie chodzi o optymalny, ale o dobrze zbilansowany portfel inwestycyjny. Inwestor może otrzymać taki portfel, jeśli jest odpowiednio zdywersyfikowany. Kiedy rentowność i ryzyko w nim zaspokoi w jak największym stopniu życzenia inwestora. Jednocześnie każdy z inwestorów będzie miał swój oczekiwany dochód i akceptowalne ryzyko. Powyższe można zilustrować następującym modelem warunkowym. Weźmy pod uwagę trzy główne „rodzaje inwestorów”:

Konserwatywni inwestorzy

Tacy inwestorzy chcą przede wszystkim zachować swoje aktywa i chronić je przed procesami inflacyjnymi. Dlatego dla nich dywersyfikacja polegać będzie na pozyskiwaniu najbardziej wiarygodnych aktywów (obligacje, akcje itp.) stabilnych, dużych firm.

Umiarkowani inwestorzy

Są gotowi do podejmowania ryzykownych inwestycji, aby zwiększyć swoje dochody. Ale głównym celem takich inwestorów jest nadal gromadzenie kapitału (w ramach wyznaczonych celów) przez 10-20 lat. Dlatego w ich portfelach inwestycyjnych dominują akcje szerokiego rynku, a reprezentowane są w nim niemal wszystkie sektory gospodarki.

Agresywni inwestorzy

Tacy inwestorzy starają się szybko uzyskać wysokie zwroty, a zatem z łatwością przechodzą do ciągnienia swojego portfela inwestycyjnego. Dla takich inwestorów dywersyfikacja będzie dotyczyła inwestycji typu venture.

Inwestycja venture to inwestycja, w której dokonuje się inwestycji w kilka obiecujących (ale dość ryzykownych) projektów na wczesnych etapach ich powstawania.

Z dużym prawdopodobieństwem 8 takich projektów na 10 zakończy się niepowodzeniem. Ale dochód uzyskany z pomyślnie zrealizowanych projektów w pełni pokryje straty i przyniesie znaczne zyski.

Jak zbudować swój portfel inwestycyjny

Dlatego przed rozpoczęciem tworzenia swojego portfela inwestycyjnego trader/inwestor musi przede wszystkim zdecydować, jakie cele realizuje i jaką strategię będzie stosować. Cele mogą być bardzo zróżnicowane – od nabycia nieruchomości (mieszkania, domu, drogiego samochodu itp.), po opłacenie edukacji dla dzieci czy generowanie dodatkowego dochodu po przejściu na emeryturę. Na przykład inwestor w wieku 25-30 lat postanowił założyć dla siebie fundusz emerytalny. Przed nim 30-40 lat. Dlatego musi stworzyć portfel inwestycyjny aktywów, które już od dłuższego czasu wykazują dobre i stabilne zwroty. Jednocześnie nawet niektóre wypłaty akcji, przez krótki okres, nie wpłyną szczególnie na taki portfel, ponieważ przed nami będzie dość czasu,aby się ustabilizowały i dalej rosły. Jednocześnie, jeśli okres inwestycji jest stosunkowo krótki, 2-4 lata, wówczas portfel dla nich najlepiej tworzą akcje o dużej stabilności, aczkolwiek o nie najwyższym poziomie dochodów (zazwyczaj są to obligacje”
niebieskie żetony „). Po ustaleniu celów i metod inwestor zaczyna tworzyć portfel, wybierając potrzebne mu aktywa o odpowiednich parametrach. W tym okresie możesz skorzystać z kilku poziomów dywersyfikacji jednocześnie:

Według sektora gospodarczego

Które z kolei, choć raczej warunkowo, dzielą się na ustalone ze stabilnymi zwrotami. I nowe, o wysokim stopniu innowacyjności, które niosą ze sobą ryzyko, ale przy udanych inwestycjach mogą przynieść bardzo wysokie dochody tym, którzy na czas dostrzegli swój potencjał.

Według firm

Nabywanie akcji określonych spółek. Wybór, który wymaga od inwestora głębokiej znajomości warunków rynkowych, umiejętności poruszania się po wskaźnikach oraz głębokiej intuicji. Kupując papiery wartościowe należy zwrócić uwagę, że jeden składnik aktywów nie zajmuje więcej niż 10% portfela inwestycyjnego, a jeden sektor gospodarki nie przekracza 20%. Dywersyfikacja portfela inwestycyjnego w prosty sposób: https://youtu.be/CA7d9VSi7NE

Jaka jest istota dywersyfikacji podczas inwestowania

Przyjęta dzisiaj teoria „portfela” to metodologia, która pozwala wybierać aktywa, które przynoszą najwyższy możliwy dochód przy minimalnym ryzyku. Według niej, aby skutecznie zarządzać ryzykiem w inwestycjach, można inwestować poprzez dywersyfikację. Tak więc, jeśli połączysz ryzykowne i stabilne aktywa, możesz stworzyć zrównoważony portfel. Na przykład wraz z akcjami możesz również kupić obligacje. Jednocześnie ogólne ryzyko inwestycji będzie znacznie niższe niż w przypadku zakupu poszczególnych instrumentów. Teoria mówi również, że aktywa muszą być dopasowywane w sektorach gospodarki, które są ze sobą całkowicie nieskorelowane. Załóżmy na przykład, że wartość niektórych papierów wartościowych gwałtownie spada z powodu wzrostu cen niektórych surowców, podczas gdy inne gwałtownie rosną. [podpis id=”attachment_12003″ align=”aligncenter”szerokość=”623″]
Rodzaje ryzyk w tworzeniu portfela inwestycyjnego – umiarkowane, zrównoważone, agresywne [/ caption]

Dywersyfikacja portfela inwersji – plusy i minusy

Jak każdy przepływ pracy, dywersyfikacja ma swoje plusy i minusy.

Plusy dywersyfikacji

Do niewątpliwych zalet dywersyfikacji należą:

1. Zmniejszenie ryzyka do akceptowalnego poziomu . Znacznie zmniejsza się prawdopodobieństwo, że inwestor straci znaczną kwotę pieniędzy.
2. Okazja dla inwestora do zainwestowania części środków w ryzykowne, ale bardzo dochodowe aktywa . W zdywersyfikowanym portfelu inwestycyjnym takie aktywa nie zwiększą ogólnego poziomu ryzyka.
3. Ochrona przed dużą zmiennością rynku.
4. W dłuższej perspektywie może zwiększyć ogólny zwrot z portfela inwestycyjnego .

Wady dywersyfikacji

Wady dywersyfikacji obejmują:

1. Nie chroni przed ryzykami systemowymi, które mają wpływ na wszystkie papiery wartościowe na rynku.
2. Trudności w zarządzaniu portfelem inwestycyjnym, bo im więcej zawiera aktywów, tym trudniej nimi zarządzać.
3. Rosnące prowizje, im więcej papierów wartościowych kupuje inwestor, tym więcej prowizji musi zapłacić.
4. Nadmierna dywersyfikacja może drastycznie zmniejszyć zwrot z portfela.
5. Ograniczony potencjał zarobkowy w krótkim okresie.

Jak dywersyfikacja wpływa na wiarygodność portfela inwestycyjnego i jak dokonać właściwej alokacji aktywów: https://youtu.be/GH6e9aY2BOI

Czy istnieją przykłady w pełni zbilansowanych portfeli inwestycyjnych?

Naukowcy i inwestorzy od dawna próbują stworzyć „idealny” portfel inwestycyjny, który gwarantuje wysoki zwrot przy całkowitym zminimalizowaniu ryzyka. Ale taki portfel jest możliwy tylko w „idealnym” świecie, a ponieważ inwestorzy muszą pracować z rzeczywistością, dopiero po dziesięciu latach będzie można dowiedzieć się, który portfel będzie najbardziej dochodowy za dziesięć lat. Gospodarka świata nieustannie się zmienia, a niektóre z jej zmian są absolutnie niemożliwe do przewidzenia. Dlatego inwestorzy nie powinni tracić czasu na szukanie „idealnego” portfela inwestycyjnego. A warto zebrać portfel, który najpełniej odpowiada dokładnie aktualnym warunkom na giełdach i zacząć z nim pracować. Aby uzyskać dokładniejsze i pełne zrozumienie punktów orientacyjnych,Warto rozważyć niektóre z najpopularniejszych rodzajów zrównoważonych portfeli inwestycyjnych. [podpis id=”attachment_12615″ align=”aligncenter” width=”444″]
Przykład w pełni zrównoważonych portfeli inwestycyjnych[/caption]

Rodzaj portfela inwestycyjnego – „portfel wieczysty”

Ten typ pojawił się na początku lat 70. ubiegłego wieku i jest najprostszym typem zrównoważonego portfela inwestycyjnego
, w którym wszystkie zainwestowane przez inwestora środki są podzielone na cztery równe części i zainwestowane w obligacje, złoto, waluty i akcje. Jednocześnie każdy z aktywów stanowi dokładnie jedną czwartą wszystkich zainwestowanych środków. Mówiąc najprościej, jeśli kwota inwestycji w inwestycje wynosiła 10 milionów, to każdy z aktywów stanowił odpowiednio 2,5 miliona.

Rodzaj portfela inwestycyjnego – 50 do 50

W tym portfelu 50% zainwestowanych środków inwestowane jest w zakup akcji, a 50% w obligacje. Jednocześnie aktywa nabywane wewnętrznie są również zdywersyfikowane, więc jeśli większość udziałów należy do firm amerykańskich, to w obligacjach najważniejsza część należy do przedsiębiorstw chińskich lub rosyjskich.
Na przykład: Akcje w ilości 50% portfela:

• TSPX (amerykańskie blue chipy) – 30%
• TMOS (rosyjski blue chip) – 5%
• VTBE (udziały spółek w innych krajach) -15%
• Obligacje w ilości 50% portfela:
• OFZ (obligacje Ministerstwa Finansów Federacji Rosyjskiej) – 30%
• FXRU (obligacje walutowe rosyjskich firm) — 10%
• FXRB (obligacje walutowe rosyjskiej firmy z zabezpieczeniem przed zmianami kursu) – 10%.

Typ portfela inwestycyjnego – „Portfel zaawansowany”

Ten typ ma częściowe podobieństwo do „wiecznego portfela”, ale ma też od niego istotne różnice. Przede wszystkim obejmuje inwestycje w nieruchomości oraz tzw. alternatywne – kryptowaluty, monety, znaczki, dzieła sztuki, antyki.
Może to wyglądać tak:

• Akcjonariat – 25%.
• Pakiet obligacji – 25%.
• Metale szlachetne – 20%.
• Nieruchomości – 20%.
• Inne inwestycje alternatywne – 10%.

Rodzaj portfela inwestycyjnego – „Portfel walutowy”

Taki portfel inwestycji składa się wyłącznie z walut i nie nadaje się do generowania realnego dodatkowego dochodu lub akumulacji kapitału. Ale taki portfel świetnie nadaje się do oszczędzania zainwestowanych środków. A jeśli inwestor planuje dokonywać przyszłych wydatków z tego portfela, to nie ma potrzeby przeprowadzania przewalutowania.
Jak stworzyć portfel inwestycyjny, dywersyfikację portfela, alokację aktywów: https://youtu.be/L6AzLPWEUZI

Rebalancing to mechanizm zapobiegający wzrostowi ryzyka dla portfela inwestycyjnego

W trakcie pracy stosunek aktywów w portfelu inwestycyjnym może się dość istotnie zmienić. Dzieje się tak, ponieważ wartość różnych aktywów w portfelu zmienia się nierównomiernie. Niektóre z nich będą rosły znacznie szybciej, a jeśli nie zostaną podjęte żadne działania, to w pewnym momencie może się zdarzyć, że tylko jedna klasa aktywów zacznie stanowić większość wartości portfela inwestycyjnego. I oczywiście w wyniku takiej nierównowagi w portfelu inwestycyjnym ryzyko wzrośnie. Aby uniknąć takiej sytuacji, inwestor musi okresowo bilansować swój portfel inwestycyjny. Dlaczego konieczne jest czerpanie zysków z rosnących aktywów i wykorzystywanie tych kwot na nabywanie aktywów, które nie rosną tak aktywnie, a nawet opadają, dopóki portfel nie zostanie ponownie zbilansowany.Jeżeli saldo w portfelu inwestycyjnym zmienia się w niewielkim przedziale (1–3%), to w portfelu nic się nie zmieni. Jeżeli saldo jest zachwiane o więcej niż 10%, konieczne jest ponowne zbilansowanie portfela i przywrócenie go do pierwotnego poziomu wskaźnika aktywów.
Jako przykład:
Załóżmy, że początkowy portfel inwestora miał stosunek akcji do obligacji 70/30. Oddzielna część akcji wzrosła w cenie i teraz ten stosunek wynosi już 80/20. Aby przywrócić portfel do pierwotnego salda, inwestor musi albo kupić więcej obligacji, albo sprzedać część akcji. Jednocześnie należy pamiętać, że celem rebilancingu nie jest zwiększenie rentowności portfela inwestycyjnego, ale zmniejszenie jego ewentualnych ryzyk.