پوشش ریسک در کلمات، ابزار و روش های ساده چیست

راه های مختلفی وجود دارد که سرمایه گذاران و معامله گران می توانند به محدود کردن ریسک کمک کنند. یکی از این موارد پوشش ریسک است.

ماهیت پرچین چیست، چیست و چگونه در یک نمونه واقعی کار می کند

پوشش ریسک اقدامی برای کاهش ریسک های ناشی از بازارهای مالی است. در اصل، شما یک معامله معکوس برای جبران ضررهای احتمالی در یک موقعیت باز شده قبلی انجام می دهید.
مثال:
فرض کنید شما صاحب سهام گازپروم هستید. با توجه به اصلاح احتمالی قیمت گاز و ژئوپلیتیک، شما می ترسید که قیمت سهام سقوط کند. در این مورد، می توانید به پوشش ریسک متوسل شوید. یعنی در سقوط سهام یک موقعیت باز کنید. اگر این اتفاق نیفتد، کمی ضرر خواهید کرد. تنها بخش کوچکی از پایتخت، که در پاییز قرار گرفت. اما اگر اوراق گازپروم سقوط کند، در یک معامله کوتاه سود خواهید برد. زیان های یک موقعیت باز شده قبلی را پوشش می دهد.
چه کسی از استراتژی های پوشش دهی استفاده می کند:

1. صندوق های تامینی آنها به طور حرفه ای سرمایه دیگران را مدیریت می کنند و استراتژی های مختلفی را در رابطه با محدود کردن ریسک های بازار اعمال می کنند.
2. صادرکنندگان و واردکنندگان . چنین شرکت هایی خطرات ناشی از اختلال در زنجیره تامین یا تغییر نرخ ارز را بیمه می کنند.
3. معامله گران . سفته بازان موقعیت های معکوس را روی همان ابزار باز می کنند. هدف کاهش ریسک نوسانات در معاملات است.
4. سرمایه گذاران بزرگ آنها ریسک های پرتفوی را بر اساس کشور، ارز و صنعت بیمه می کنند.

Hedge نه تنها برای بازیکنان بزرگ در دسترس است. همچنین توسط سرمایه گذاران خصوصی کوچک با سرمایه کمی استفاده می شود.

چرا در کلمات ساده به پوشش ریسک نیاز دارید؟

ابزار ایمنی برای اهداف زیر استفاده می شود:

1. حفاظت از موقعیت خرید در صورت سقوط احتمالی دارایی. شما می توانید یک معامله کوتاه بر روی همان اوراق بهادار باز کنید. اگر نرخ قیمت را تغییر دهید، تقریبا چیزی از دست نخواهید داد.
2. بیمه معاملات کوتاه مدت در صورت افزایش قیمت دارایی. برای انجام این کار، باید یک موقعیت Long را روی همان ساز باز کنید. این امر در برابر نوسانات تضمین می شود.
3. محافظت در برابر تغییرات نرخ ارز. پوشش ریسک ارزی راهی برای محافظت از مالی شما در صورت نوسانات نرخ ارز است.
4. کاهش ریسک های عملیاتی خاص برای چرخه تجاری. به عنوان مثال، در صورت نقض تاریخ های تحویل، از پرچین استفاده می شود.
5. حذف عدم قطعیت. اگر برنامه مشخصی برای اتفاقاتی که در آینده نزدیک برای بازار خواهد افتاد ندارید، می توانید به یک پرچین متوسل شوید. ابزار معکوس بخرید و سرمایه را در برابر تغییرات احتمالی ارزش بیمه کنید.

انواع پوشش ریسک در بورس، در معاملات و نه در بورس

چندین طبقه بندی از پرچین وجود دارد. همه آنها به موضوع بستگی دارد. بیایید اساسی ترین آنها را در نظر بگیریم. بر اساس نوع ساز:

1. بورس – قراردادهایی که در بورس تنظیم می شود. ابزارهای پوشش پرطرفدار، گزینه ها و قراردادهای آتی هستند. آنها به بیمه کردن خطرات مالی کمک می کنند. شخص ثالث در معامله، اتاق پایاپای است. او مسئول اجرا و تحویل قرارداد است.
2. فرابورس – قراردادهایی که خارج از بورس منعقد می شوند. خریدار و فروشنده می توانند معامله را مستقیماً انجام دهند یا شخص ثالثی را درگیر کنند. ابزارهای پوشش ریسک اصلی فوروارد و سوآپ هستند. این معاملات یکباره است. آنها را نمی توان به اشخاص ثالث فروخت. پوشش ریسک فرابورس معمولاً برای محدود کردن ریسک‌های تجاری استفاده می‌شود.

با توجه به اندازه خطرات بیمه شده:

• پوشش ریسک کامل – اندازه معامله معکوس برابر با حجم اولین موقعیت باز است.
• پوشش نسبی – حجم معامله متقابل کمتر از اندازه موقعیت باز شده قبلی است.

بر اساس نوع طرف مقابل:

• پرچین خریدار سرمایه گذار خطراتی را که با افزایش احتمالی قیمت ها یا بدتر شدن شرایط قراردادی مرتبط است، بیمه می کند.
• پرچین فروشنده . در این صورت، خطرات در برابر سقوط احتمالی قیمت ها یا بدتر شدن شرایط قرارداد بیمه می شوند.

در زمان معامله:

• پرچین کلاسیک . ابتدا معامله اصلی و سپس بیمه نامه را تنظیم می کنند.
• پرچین برتر . همه چیز برعکس اتفاق می افتد. اول، آنها یک معامله بیمه، سپس اصلی را تنظیم می کنند.

بر اساس نوع دارایی پایه:

• پوشش ریسک خالص – دارایی اساسی در معاملات اصلی و معکوس یکسان است.
• متقاطع – موقعیت اصلی توسط دارایی پایه دیگری بیمه می شود.

بر اساس نوع شرایط قرارداد پوشش ریسک:

• یک طرفه – ضرر و زیان مالی و درآمد فقط توسط یک طرف معامله متحمل می شود.
• دو طرفه – تقسیم سود و هزینه بر دو طرف است.

ابزارهای پوشش ریسک

ابزارهای اصلی مبادله برای پوشش ریسک عبارتند از:

1. موقعیت کوتاه . در این شرایط، شما اوراق بهادار را قرض می‌گیرید، آنها را می‌فروشید و سپس با نرخ پایین‌تری خریداری می‌کنید. تفاوت بین قیمت فروش و خرید مجدد سودی است که در بازار نزولی حاصل می شود. به چنین معاملاتی معاملات حاشیه ای می گویند. شما در سهام وام گرفته شده معامله می کنید. کارگزار برای استفاده از اوراق بهادار کمیسیون می گیرد. همچنین می‌تواند به اجبار یک معامله را با نرخ نامطلوب برای شما ببندد اگر موقعیت آن تضمین نشده باشد.
2. گزینه . این قراردادی است که بر اساس آن خریدار می تواند دارایی را با نرخ از پیش تعیین شده بفروشد. و مهم نیست که قیمت در زمان فروش چقدر خواهد بود. اگر انتظار کاهش قیمت دارایی را دارید، گزینه PUT را خریداری کنید. بنابراین، شما قیمت کاغذ را تعیین می کنید. در آینده، اگر سهام سقوط کند، می توانید دارایی را به قیمت اصلی بفروشید. اگر مظنه ها سقوط نکنند، پس شما حق دارید دارایی را نفروشید.
3. آینده ها این قراردادی است برای فروش یک دارایی در یک تاریخ خاص با نرخ از پیش تعیین شده. اگر فکر می‌کنید که کاغذ ارزان‌تر می‌شود، یک قرارداد آتی می‌فروشید. در سررسید قرارداد، طرف مقابل متعهد به خرید دارایی به قیمت از پیش تعیین شده خواهد بود.
4. تعویض کنید. به عنوان بخشی از یک معامله آتی، طرفین پرداخت ها را برای یک دوره معین مبادله می کنند. معمولاً مدیران صندوق به چنین پوشش ریسکی متوسل می شوند. به عنوان مثال، شرکت FinEx هنگام مدیریت وجوه ETF.
5. ETF معکوس _ چنین وجوهی برای منعکس کردن معیارهایی که دنبال می کنند طراحی شده اند. اگر شاخص اصلی کاهش یابد، آنها افزایش می یابند. ETF های معکوس رشد را در 1x، 2x و غیره ارائه می دهند. یعنی معامله با اهرم در دسترس است.

مهم! ابزارهای پوشش ریسک فوق فقط برای سرمایه گذاران واجد شرایط در دسترس است.

در بازار خارج از بورس، از فوروارد برای پوشش ریسک استفاده می شود. این قرارداد شامل تحویل دارایی پایه است. شرایط قرارداد آتی توسط خود طرفین تعیین می شود.

مثال پرچین

شاخص دلار آمریکا و طلا همبستگی معکوس خوبی دارند. اگر یک سرمایه‌گذار طلا در پرتفوی خود داشته باشد و از کاهش قیمت دارایی هراس داشته باشد، می‌تواند ریسک‌ها را از طریق قرارداد آتی برای شاخص دلار آمریکا پوشش دهد. به این نوع هجینگ، مصون سازی متقاطع گفته می شود.
همانطور که در نمودار مشاهده می کنید، شاخص معاملات آتی بر اساس دلار آمریکا در طول سال رشد داشته است. این امر باعث شد تا بیشتر زیان های ناشی از تضعیف طلا جبران شود. در طول سال، شاخص دلار آمریکا 6.34 درصد افزایش یافت، طلا 7.76 درصد کاهش یافت.

اشتباهات هنگام استفاده از پرچین

هنگام پوشش ریسک، سرمایه گذاران و معامله گران بی تجربه گاهی اوقات اشتباه می کنند. در نتیجه منجر به از دست رفتن بخشی از سرمایه می شوند. رایج ترین اشتباهات پوشش دهی عبارتند از:

• دارایی زیربنایی در طی یک پوشش متقابل به اشتباه انتخاب شده است.
• شرایط اشتباه معامله تعیین شده است.
• ابزار معاملاتی اشتباه برای پوشش ریسک انتخاب شده است.
• عدم وجود وثیقه برای تجارت با اهرم؛
• حجم معامله متقابل به اشتباه محاسبه شده است.

مزایا و معایب

مزایای	معایب
یک استراتژی پوشش ریسک به کاهش کاهش قیمت دارایی کمک می کند.	برای انجام معاملات معکوس باید به کارگزاران کمیسیون پرداخت کنید.
افزایش ثبات درآمد پرتفوی در فاصله طولانی وجود دارد.	بیمه همیشه جواب نمیده به خصوص در صورت پوشش ریسک متقاطع با دارایی های اساسی مختلف.
هیچ افت عمده ای وجود ندارد. سبد در برابر نوسانات شدید قیمت ها مقاوم تر می شود.	در صورت محدودیت های مبادله ای می توانید متحمل ضررهای جدی شوید. به عنوان مثال، در حین معاملات مارجین با اهرم یا نقدینگی کم.
استراتژی‌های پوشش ریسک در بازار مبادلات و معاملات ارزهای دیجیتال قابل اجرا هستند.	تعداد کل معاملات افزایش یافته است. هر موقعیت باز باید نظارت شود. در غیر این صورت، می توانید یک لحظه خوب را برای خروج از دست بدهید.
تمام معاملات امن هستند.	برای دسترسی به طیف گسترده ای از ابزارها، به وضعیت یک سرمایه گذار واجد شرایط نیاز دارید.

پوشش ریسک یک عملیات پیچیده برای کاهش خطرات از طریق استفاده از ابزارهای خاص است. آنها فقط توسط فعالان حرفه ای بازار استفاده می شوند. بنابراین، قبل از انجام چنین معاملاتی، اصل عملکرد هر مشتقه را درک کنید. این نه تنها باعث صرفه جویی در سرمایه می شود، بلکه سرمایه گذاری های آتی را نیز متنوع می کند.