قرارداد آتی چیست و چگونه کار می کند، مزایا و معایب معامله در معاملات آتی

از یک قرارداد آتی برای انجام معاملات خرید و فروش یک محصول یا دارایی در آینده برنامه ریزی شده با قیمت ثابت استفاده کنید. این تعهد به این معناست که وثیقه داده شده با گزینه ای که حق خرید یا فروش را می دهد، اما مجبور به انجام آن نیست، تفاوت دارد. قراردادهای آتی هر دو طرف معامله را ملزم به انجام تعهدات خود می کند. در عین حال، مبادله مادی کالا در حین این گونه عملیات تجاری انجام نمی شود.

آتی چیست و چرا در بازار سرمایه گذاری استفاده می شود؟

قراردادهای آتی برای تعیین قیمت واقعی بازار برای یک ابزار خاص استفاده می شود. آنها ارزش کاربردی خاصی برای سرمایه گذاران دارند:

1. معاملات سوداگرانه که به شما امکان می دهد منافع مادی را استخراج کنید.
2. بیمه در برابر خطرات از طریق پوشش ریسک که برای تامین کنندگان و خریداران کالا جالب است.

معاملات آتی در بازارهای کالا و کالا استفاده می شود، آنها با پارامترهای اصلی مشخص می شوند:

1. زمان اجرا، یعنی تاریخی که معامله در آن برنامه ریزی شده است.
2. موضوع معامله، به ویژه مواد خام، اوراق بهادار یا کالا، ارز.
3. صرافی که معامله بر روی آن انجام می شود.
4. واحدهای نقل قول
5. اندازه حاشیه.

قرارداد آتی ابزاری پرخطر، اما در عین حال بسیار نقدشونده است که پایدار نیست. خریدار متعهد می شود که محصولی را که در حال حاضر آماده فروش نیست، بپذیرد. با این حال، با شروع دوره مشخص شده، هیچ کس نمی تواند در واقع او را ملزم به خرید کالاهای ذکر شده در امنیت کند، زیرا هیچ تحویل واقعی در اینجا وجود ندارد. معاملات آتی برای تثبیت قیمت چیزی مورد نیاز است، و زمانی که سررسید آنها باشد، یکی از سه سناریو ممکن است:

1. حفظ تعادل دو طرف قرارداد.
2. پر کردن تعادل A و کاهش تعادل B.
3. پر کردن ترازنامه B در برابر پس زمینه کاهش ترازنامه A.

اگر حساب خریدار در پس زمینه کاهش حساب فروشنده دوباره پر شود، ارزش ابزار افزایش می یابد. یعنی سرمایه‌گذار A می‌توانست محصول را با قیمت پایین‌تری بخرد و آن را با قیمتی بالاتر بفروشد و در نتیجه منافع مادی به دست آورد. در واقع، صرافی فعالان بازار را از انجام عملیات، محاسبات لازم و دادن فوری تفاوت در پول واقعی به طرف معامله رها می کند. اگر قیمت تغییر نکرده باشد، تعادل ثابت می ماند. سناریوی سوم در صورت کاهش قیمت محصول محقق می شود که در ابتدا برای فروشنده مفید بود. اکنون امکان فروش کالاهایی با شرایط مطلوب تری وجود دارد که قیمت فعلی آن در بازار کمتر از قیمتی است که در تماس مشخص شده است. اگر در مورد یک کالای واقعی صحبت می‌کردیم، فروشنده می‌توانست آن را به ارزش بازار بخرد و به قیمتی که در معاملات آتی مشخص شده است بفروشد. مبادله در این شرایط،طرفین را از حمل کالای واقعی بی نیاز می کند، اما صرفاً محاسبات لازم را انجام می دهد و حساب فروشنده را با مبلغ معینی که تفاوت بین ارزش بازار و قیمت تعیین شده در قرارداد است، پر می کند. اگر یکی از طرفین قرارداد آتی را تا لحظه اجرای آن رها کند، پس از انقضای مدت مقرر در قرارداد، بین ارزش مندرج در سند و قیمت بازار کالا مقایسه می شود. سپس پس از انقضای مدت مقرر در قرارداد، مقایسه هزینه مندرج در سند و قیمت بازار کالا صورت می گیرد. سپس پس از انقضای مدت مقرر در قرارداد، مقایسه هزینه مندرج در سند و قیمت بازار کالا صورت می گیرد.
قرارداد آتی چگونه کار می کند – یک مثال عملی از محاسبه [/ عنوان] مقدمه ای بر قرارداد آتی – یک درس ساده برای سرمایه گذاران و معامله گران تازه کار: https://youtu.be/eTLWgW-_0C0

تفاوت بین قراردادهای آتی و گزینه ها

قراردادهای آتی و اختیار معامله با تعهدات طرفین با یکدیگر تفاوت دارند. این خود را در طول دوره انقضا نشان می دهد.
مدت انقضا [/ عنوان] در مورد قراردادهای آتی، خریداران ملزم به انعقاد یک معامله برنامه ریزی شده هستند و در هنگام خرید یک اختیار، اقدامات بعدی به صلاحدید سرمایه گذار است. به عنوان مثال، قراردادی برای عرضه سهام منعقد می شود که صاحب آن می خواهد در آینده آنها را به قیمت معینی بفروشد. اگر خریدار پیدا کرد، قرارداد می بندند و فروشنده بلافاصله پول را دریافت می کند و تحویل در زمان انقضا انجام می شود. اگر در مورد قراردادهای اختیار معامله صحبت می کنیم، به عنوان مثال، از نوع اختیار خرید، خریدار تمایل به خرید اوراق بهادار را نشان می دهد، اما در حال حاضر، مبلغ لازم برای این کار را ندارد. فروشنده موافقت می کند، در چنین شرایطی، گزینه ای بنویسد که حق خرید سهام را در زمان انقضا می دهد. اگر در این مدت خریدار جرات خرید را نداشته باشد، این گزینه به سادگی اجرا نمی شود.با این حال، اگر خریدار بخواهد از اختیار معامله استفاده کند، فروشنده ملزم به فروش اوراق بهادار خواهد بود، که زمانی اتفاق می‌افتد که ارزش بازار سهام به‌طور قابل توجهی از تاریخ قرارداد تغییر کند. در این صورت معامله با قیمت ضربتی انجام می شود. اگر سرمایه گذاران با قراردادهای قابل تحویل سر و کار داشته باشند، این تفاوت بین گزینه ها و معاملات آتی کاهش می یابد. در شرایط قراردادهای تسویه، حاشیه تغییرات روزانه تعیین می شود و تفاوت اساسی بین گزینه ها و قراردادهای آتی دیگر احساس نمی شود. در این صورت پس از اتمام معامله، قیمت بازار به فروشنده پرداخت نخواهد شد. با این حال، صرافی قادر خواهد بود وثیقه های خاصی را برای تعهدات متعهد شده توسط طرفین رزرو کند.زمانی که ارزش بازار یک سهم به طور قابل توجهی از تاریخ قرارداد تغییر کرده است. در این صورت معامله با قیمت ضربتی انجام می شود. اگر سرمایه گذاران با قراردادهای قابل تحویل سر و کار داشته باشند، این تفاوت بین گزینه ها و معاملات آتی کاهش می یابد. در شرایط قراردادهای تسویه، حاشیه تغییرات روزانه تعیین می شود و تفاوت اساسی بین گزینه ها و قراردادهای آتی دیگر احساس نمی شود. در این صورت پس از اتمام معامله، قیمت بازار به فروشنده پرداخت نخواهد شد. با این حال، صرافی قادر خواهد بود وثیقه های خاصی را برای تعهدات متعهد شده توسط طرفین رزرو کند.زمانی که ارزش بازار یک سهم به طور قابل توجهی از تاریخ قرارداد تغییر کرده است. در این صورت معامله با قیمت ضربتی انجام می شود. اگر سرمایه گذاران با قراردادهای قابل تحویل سر و کار داشته باشند، این تفاوت بین گزینه ها و معاملات آتی کاهش می یابد. در شرایط قراردادهای تسویه، حاشیه تغییرات روزانه تعیین می شود و تفاوت اساسی بین گزینه ها و قراردادهای آتی احساس نمی شود. در این صورت پس از اتمام معامله، قیمت بازار به فروشنده پرداخت نخواهد شد. با این حال، صرافی قادر خواهد بود وثیقه های خاصی را برای تعهدات متعهد شده توسط طرفین رزرو کند.در شرایط قراردادهای تسویه، حاشیه تغییرات روزانه تعیین می شود و تفاوت اساسی بین گزینه ها و قراردادهای آتی احساس نمی شود. در این صورت پس از اتمام معامله، قیمت بازار به فروشنده پرداخت نخواهد شد. با این حال، صرافی قادر خواهد بود وثیقه های خاصی را برای تعهدات متعهد شده توسط طرفین رزرو کند.در شرایط قراردادهای تسویه، حاشیه تغییرات روزانه تعیین می شود و تفاوت اساسی بین گزینه ها و قراردادهای آتی احساس نمی شود. در این صورت پس از اتمام معامله، قیمت بازار به فروشنده پرداخت نخواهد شد. با این حال، صرافی قادر خواهد بود وثیقه های خاصی را برای تعهدات متعهد شده توسط طرفین رزرو کند.
تسویه به صورت روزانه انجام می شود که در چارچوب آن پرداخت های متقابل حاشیه تغییرات تا انقضا وجود دارد. در چنین شرایطی، استفاده از اختیار معامله از نظر اقتصادی غیرعملی می شود، زیرا تحویل دارایی به بهای تمام شده ای که در زمان قرارداد مربوط بوده غیرممکن است. با این پیشرفت رویدادها، همیشه یک حق بیمه زمانی در ارزش اختیار وجود دارد که با شروع انقضا از بین می رود. اعمال اختیار معامله تاثیری بر موجودی حساب نخواهد داشت و پایانه اختیار معامله را با قرارداد آتی جایگزین می‌کند. انقضای آتی – چه اتفاقی برای موقعیت می افتد: https://youtu.be/QQjRRxXZP3Y

تفاوت بین قراردادهای آتی و آتی

همچنین بین قراردادهای آتی و آتی که توسط سرمایه گذاران منعقد می شود تفاوت هایی وجود دارد. فوروارد به معاملات یکباره ای گفته می شود که در خارج از صرافی ها انجام می شود و با این فرض که خرید کالا، اوراق بهادار یا ارز در زمان آینده اتفاق می افتد. طرفین از قبل در مورد شرایط اصلی بحث می کنند:

• قیمت؛
• مقررات؛
• شرایط اضافی.

در این مورد، معامله با دارایی های واقعی انجام می شود، نه مانند معاملات آتی، زمانی که بحث انتقال کالا وجود ندارد.

قرارداد آتی در نظر گرفته شده است تا شرکت کنندگان در معامله را در برابر نوسانات قیمتی که احتمال وقوع آنها در آینده وجود دارد، بیمه کند. هنگام انعقاد قرارداد استانداردهای سختگیرانه ای وجود ندارد، بنابراین نمی توان چنین معاملاتی را در بورس انجام داد.

قراردادهای آتی و آتی [/ caption] قراردادهای آتی و فوروارد از جنبه های زیر با یکدیگر متفاوت هستند:

• اهداف – فوروارد برای فروش یا خرید دارایی های واقعی منعقد می شود که مستلزم در نظر گرفتن همه شرایط مطلوب برای هر دو طرف است. در حالت دوم، قراردادهای آتی موقعیت خود را پوشش می دهند یا از تفاوت قیمت استفاده می کنند. معاملات آتی فقط در 5% موارد طرفین را به مبادله کالاهای واقعی یا ابزارهای مالی سوق می دهد.
• حجم دارایی – هنگام انعقاد قرارداد آتی، طرفین معامله به طور مستقل حجم مورد نیاز را با در نظر گرفتن نیازهای خود محاسبه می کنند. در مورد قراردادهای آتی، حجم ها توسط بورس تعیین می شود و فعالان بازار حق فروش تعداد معینی از قراردادها را دارند.
• کیفیت ابزار – فوروارد فرصتی را برای استفاده از دارایی با هر کیفیتی، بسته به نحوه درخواست از سوی خریدار، فراهم می کند. وقتی صحبت از معاملات آتی می شود، کیفیت ابزارها با مشخصات بورس تعیین می شود.
• تحویل کالا – هنگام امضای فوروارد، دارایی ها همیشه تحویل داده می شود و هنگامی که قرارداد آتی منعقد می شود، تحویل به شکل تعیین شده توسط بورس انجام می شود، اما در بیشتر موارد به هیچ وجه به این نمی رسد.
• شرایط – شرایط تحویل هنگام امضای فوروارد توسط طرفین معامله تعیین می شود. شرایط قراردادهای آتی توسط بورس تعیین می شود.
• نقدینگی – یک قرارداد آتی با نقدینگی محدود مشخص می شود، زیرا شرایط انعقاد آن برای طیف خاصی از طرفین که بین آنها منعقد شده است قابل قبول است. قراردادهای آتی ابزارهای بسیار نقدشونده هستند، با این حال، سطح این شاخص به کیفیت دارایی پایه بستگی دارد.

قراردادهای آتی و اختیارات [/ عنوان] ریسک معامله هنگام امضای فوروارد بسیار زیاد است، زیرا این احتمال وجود دارد که شریک به تعهدات خود عمل نکند. فروش مجدد چنین قراردادی بسیار دشوار است، زیرا شرایط آن با در نظر گرفتن ترجیحات یک دایره باریک از مردم تنظیم شده است. اگر طرف مقابل رضایت خود را به این امر ندهد، فوروارد قابل فسخ نیست. در مورد ریسک‌های مرتبط با قراردادهای آتی، آنها قبل از انعقاد معامله توسط اتاق پایاپای مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند و به همین دلیل، شاخص‌های مشتقه با درجه بالایی از قابلیت اطمینان مشخص می‌شوند. استفاده از فوروارد با پرداخت پیش پرداخت به عنوان تضمین همراه نیست. در مورد معاملات آتی، در این مورد، انجام بدون آنها بسیار نادر است. روش انعقاد معامله در هنگام تنظیم قرارداد آتی توسط کسی تنظیم نمی شود.اما معاملات آتی به طور کامل توسط بورس کنترل می شود.

استراتژی های معاملات آتی

برای معامله قراردادهای آتی، معامله گران از چندین تکنیک رایج استفاده می کنند:

• مقایسه برنامه مبادله قرارداد با ماه بعدی که تحویل برای آن برنامه ریزی شده و دوره گزارش پس از آن انجام می شود .
• مقایسه قیمت لحظه ای یک سهم و معاملات آتی انجام می شود ، در صورتی که ارزش آن بیشتر باشد، در این صورت ما در مورد کنتانگو صحبت می کنیم که نسبت به قیمت یک دارایی حق بیمه در نظر گرفته می شود. اگر وضعیت در بازار معکوس شود، به آن عقب ماندگی گفته می شود که نسبت به هزینه پایه تخفیف در نظر گرفته می شود. در این شرایط، سود حاصل از تفاوت نرخ ارز است.
• مطالعه برنامه معاملات آتی با استفاده از تحلیل تکنیکال، شاخص ها، عوامل بنیادی که می تواند بر قیمت قرارداد تاثیر بگذارد.

تجارت بر اساس سطوح پشتیبانی:
استراتژی معاملاتی “آربیتراژ” شامل اجرای تراکنش ها با جهت های مختلف است. این به شما امکان می دهد از تفاوت بین قیمت خرید و فروش سود ببرید. این روش در صرافی های مختلف یا در یک سایت انجام می شود. گاهی اوقات از تکنیک داوری موقت استفاده می شود، زمانی که قراردادها در یک مبادله تنظیم می شوند، اما در دوره های مختلف. انواع زیر “داوری” وجود دارد:

• زمانی
• فضایی؛
• تقویم

سود بدون روند و اندیکاتور: آربیتراژ آتی [/ caption] هنگام معامله قراردادهای آتی، معامله گران می توانند موقعیت های خرید و فروش را باز کنند. این تکنیک خرید قراردادی برای عرضه یک دارایی معین را فرض می کند و در صورت افزایش ارزش معاملات آتی، آن را حتی قبل از انقضای قرارداد اجرا می کند. کار با موقعیت های فروش به معنای فروش معاملات آتی در صورت توسعه نامطلوب رویدادها است. اگر بعداً این وضعیت اصلاح شود، او قرارداد را پس می‌خرد، اما با هزینه کمتر و از تفاوت قیمت سود می‌برد. قراردادهای آتی همگام با دارایی اصلی حرکت می کنند، اما تفاوت هایی بین آنها وجود دارد که با نزدیک شدن به انقضا کاهش می یابد. باز کردن یک موقعیت در یک قرارداد آتی [/ عنوان] اسپرد آتی باز کردن همزمان موقعیت‌های خرید و فروش است، برای مثال، خرید و فروش یک دارایی پایه. آنها در تاریخ انقضا متفاوت خواهند بود. اگر یک معامله گر وارد یک موقعیت خرید شود، پس ما در مورد اسپرد صعودی صحبت می کنیم. موقعیت های فروش در بازار نزولی برای قراردادهای کوتاه مدت استفاده می شود. اگر استراتژی در رابطه با دارایی های مختلف استفاده شود، در این صورت ما در مورد اسپرد بین کالایی صحبت می کنیم.
معاملات آتی با استفاده از استراتژی اسپرد بین بورس [/ caption] معاملات آتی چیست و چگونه در بازار مشتقه بورس مسکو معامله شود – استراتژی های معاملاتی برای قراردادهای آتی: https: / /youtu.be/ZDg14Rya6LI

مزایا و معایب معاملات آتی

معاملات آتی چندین مزیت دارد:

• هیچ هزینه اضافی و کمیسیون پنهان وجود ندارد.
• دسترسی به مجموعه ای از معاملات آتی با انقضای یک سال وجود دارد.
• نقدینگی دارایی بالا، نوسانات و معاملات پویا.

معایب معاملات قراردادهای آتی:

• برای تجارت طولانی مدت مناسب نیست، زیرا برای مدت معینی معتبر است.
• هنگامی که انقضا رخ می دهد، معاملات به طور خودکار بسته می شوند، با در نظر گرفتن قیمت فعلی بازار و حذف سفارشات معلق.
• شما نمی توانید معاملات باز را به قراردادی که ماه آینده منقضی می شود منتقل کنید.

قبل از معامله این ابزارهای پرخطر، جوانب مثبت و منفی را بسنجید.

انواع قراردادهای آتی

دو نوع قرارداد آتی وجود دارد:

1. تحویل.
2. تسویه حساب – بدون تدارکات.

قراردادهای آتی قابل تحویل، خریدار و فروشنده را موظف می کند که فروش واقعی کالا را انجام داده و وجه آن را در شرایط مندرج در قرارداد بپردازند. تسویه حساب بین آنها با قیمتی که در آخرین روز معاملات تعیین شده بود انجام می شود. اگر با شروع سررسید فروشنده نتواند کالا را در اختیار خریدار قرار دهد، صرافی او را مجازات می کند.
تخمین زدهقراردادهای آتی هیچ ارتباطی با تحویل واقعی محصولات ندارند. فرض بر این است که یکی از طرفین مابه التفاوت ارزش دارایی در طول مدت معامله و قیمت واقعی محصول در زمان انقضای قرارداد را به طرف دوم معامله خواهد پرداخت. تسویه حساب بین طرفین به صورت نقدی انجام می شود و تحویل فیزیکی کالا انجام نمی شود. چنین معاملاتی برای پوشش ریسک یا دستکاری سوداگرانه انجام می شود. پوشش ریسک به شما این امکان را می دهد که زیان های احتمالی را که هنگام انعقاد قرارداد در بازار دیگری وارد می شود، کاهش دهید.

قیمت قرارداد آتی – contango و عقب ماندگی

قرارداد آتی به عنوان یک کالای فردی با ارزشی متفاوت از قیمت دارایی طبقه بندی می شود. این شاخص ممکن است تحت تأثیر پیش‌بینی‌ها و ریسک‌های ناشی از تغییر احتمالی موضوع توافق‌های قبلی باشد. قیمت یک دارایی در بازار و ارزش معاملات آتی این کالا می تواند دارای نسبت منفی یا مثبت باشد.

اگر قراردادی گرانتر از دارایی باشد، به این شرط کنتانگو می گویند. در شرایطی که وضعیت برعکس است، ما از عقب ماندگی صحبت می کنیم.

در این شرایط اکثر سرمایه گذاران امیدوارند که قیمت دارایی در بورس به زودی کاهش چشمگیری پیدا کند.
کنتانگو و عقب‌نشینی در نمودار [/ عنوان] قیمت معاملات آتی، ارزش بازار فعلی قراردادی است که تاریخ انقضای مشخصی دارد. قیمت منصفانه به عنوان هزینه به دست آوردن دارایی تعریف می شود که بلافاصله تحویل داده می شود و پس از آن تا زمان استفاده، سود، فروش یا استفاده از آن نگهداری می شود. در عین حال، با قیمت منصفانه، برای معامله گر سودآور است که قراردادی را برای دارایی با تاریخ انقضا مشخص خریداری کند. مابه التفاوت قیمت متناظر و فعلی را مبنای قرارداد می گویند که ارزش لحظه ای نسبی دارایی در دو حالت است.
چه چیزی بر ارزش قرارداد آتی تأثیر می گذارد [/ عنوان]

بیمه

معامله به شرطی انجام می شود که معامله با سپرده ای که اندازه آن 2 تا 10 درصد قیمت دارایی قرارداد است تضمین شود. این بیمه مورد نیاز مبادله از هر دو طرف قرارداد است. مبلغ تعیین شده روی حساب ها بلوکه می شود و نوعی وثیقه را تشکیل می دهد. اگر قیمت آتی افزایش یابد، وثیقه فروشنده افزایش می یابد و اگر کاهش یابد، کاهش می یابد. این مکانیسم از روش پرداخت در هنگام انعقاد قرارداد جلوگیری می کند. زمانی که قراردادهای آتی تا زمان بسته شدن آن نگهداری می شود، طرفین با عرضه دارایی یا انتقال وجه به تعهدات خود عمل می کنند. هنگامی که یکی از شرکت کنندگان نمی خواهد به تعهدات خود عمل کند، مبادله این کار را برای او انجام می دهد و مقدار مشخصی از ضمانت را برای خود باقی می گذارد. این طرح فقط برای قراردادهایی کار می کند که تحویل یک دارایی را ارائه می کنند.

تاریخ انقضا

چندین تاریخ انقضای قرارداد وجود دارد. به عنوان مثال، برای یک شاخص دلار، سهام، ابزارهای مالی، تاریخ انقضا هر سه ماهه در سومین جمعه آخرین ماه سه ماهه است. معاملات آتی با تولید ماهانه وجود دارد، به ویژه CME Crude Oil. انواع دیگر قراردادها ممکن است در روزهای دیگر پایان یابد. برای معامله سودآور آتی، تاریخ انقضای قرارداد را به خاطر بسپارید. اگر پس از انقضای روز بعد معاملات، کاهش غیرمنتظره ای در حجم ایجاد شود، بازه زمانی نزدیک می شود و اکثر معامله گران شروع به بستن معاملات قبل از فسخ قرارداد می کنند.
ساختار قرارداد آتی [/ عنوان] هر قرارداد آتی یک تاریخ انقضا دارد. مشخصات قرارداد را برای تاریخ انقضای قرارداد خود بررسی کنید. معمولاً کاهش قابل توجهی در حجم وجود دارد زیرا قرارداد آتی ظرف چند روز پس از انقضا می رسد. زیرا همه معامله گران کوتاه مدت موقعیت خود را می بندند و فقط افراد و شرکت هایی که می خواهند محصول پایه را بخرند یا بفروشند به معامله ادامه می دهند و موقعیت خود را تا انقضا حفظ می کنند. معامله‌گران کوتاه‌مدت قراردادهای آتی را قبل از انقضا وارد نمی‌کنند، آنها صرفاً بر اساس نوسانات قیمتی که پس از خرید یا کوتاه‌کردن قرارداد رخ می‌دهد، درآمد کسب می‌کنند یا ضرر می‌کنند.