Сармоягузории фаъол ва ғайрифаъол – асбобҳо, тарафҳои мусбӣ ва муқобил

Муносибати ғайрифаъол ва фаъол ба сармоягузорӣ чист, аз куҷо оғоз кардани сармоягузории фаъол ва ғайрифаъол, мусбат ва манфии ҳар як усул. Дар шароити иқтисоди бозорӣ якчанд вариант вуҷуд дорад, ки ба шахсони алоҳида барои нигоҳ доштан ва зиёд кардани сармоя кӯмак мерасонанд. Илова ба гирифтани маош барои меҳнати кироя, ё фоида аз пешбурди тиҷорати худ, шумо метавонед даромади худро тавассути сармоягузории ғайрифаъол ё фаъол афзоиш диҳед. Ин чист, кадом воситаҳои молиявӣ бояд истифода шаванд ва бартариҳои сармоягузории ғайрифаъол ва фаъол чӣ гунаанд, мо дар ин мақола нақл мекунем.

Сармоягузории ғайрифаъол чист

Сармоягузории ғайрифаъол ин ташаккули портфели коғазҳои қиматноки гуногун барои муддати тӯлонӣ мебошад. Сармоягузории ғайрифаъол аз дигар намудҳои сармоягузориҳои молиявӣ бо он фарқ мекунад, ки барои ба даст овардани фоида бо ин намуди сармоягузорӣ вақт ва кӯшиши камтар лозим аст. Агар сармоягузории ғайрифаъолро бо сармоягузории фаъол муқоиса кунем, пас дар ҳолати дуюм таҳлили бунёдии бозор талаб карда мешавад ва дар ҳолати аввал чунин кор шарти ҳатмӣ нест. Дар ин ҷо, сармоягузор танҳо бояд асбоби дурустро интихоб кунад, тақсимоти коғазҳои қиматнокро мувофиқи параметрҳои гуногун анҷом диҳад ва мунтазири гирифтани даромад бошад. Бо сармоягузории ғайрифаъол, сармоягузор даромад мегирад, ки ҳамон ном – ғайрифаъол хоҳад буд. Тамоми нуқтаи стратегияи чунин даромадҳо дар ташаккули як блоки саҳмияҳо аз ҷониби сармоягузор аст. ки дар оянда фоидаи калони пулй меорад. Агар портфел дуруст ташаккул ёбад, хатари талафот ба ҳадди ақал расонида мешавад. Дар тӯли муддати тӯлонӣ, саҳмияҳое, ки афзоиш ёфтаанд, қоғазҳои қиматноки дигарро пӯшонида метавонанд. Интихоби сармоягузории ғайрифаъол – мусбат ва манфии: https://youtu.be/N7iOSQG4hz0

Сармоягузории фаъол чист

Сармоягузории фаъол як роҳи сармоягузории пул аст, ки дар он масъулият барои омӯхтани имконоти сармоягузорӣ ва қабули қарорҳо оид ба идоракунии портфели сармоягузории худ ба зиммаи худи сармоягузор вогузор карда мешавад. Чун қоида, сармоягузории фаъол бо хатарҳои муайян ҳамроҳ мешавад. Аммо бо ин намуди сармоягузорӣ фоидаро нисбат ба даромади ғайрифаъол зудтар ба даст овардан мумкин аст. Сармоягузори фаъол метавонад танҳо бо дониш, малака, кӯшиш ва вақти худ фоида ба даст орад. Масалан, ҳангоми ба даст овардани саҳмияҳо дар тиҷорати муайян, бодиққат омӯхтани бозор ва иқтисоди созмон барои фаҳмидани имкониятҳои дурнамои афзоиши арзиши саҳмияҳо муҳим аст.

Кадом воситаҳои молиявӣ даромади ғайрифаъол эҷод мекунанд

Сармоягузорие, ки даромади собит доранд, сармоягузориҳо ба дороиҳо мебошанд, ки маблағи даромад пешакӣ маълум мешавад. Маҳз ин сармоягузории ғайрифаъол ба шумо имкон медиҳад, ки даромади ғайрифаъол гиред.

Амонатҳо

Амонатҳо дар муассисаҳои бонкӣ ба сармоягузорон даромади ғайрифаъол меорад, ки бо фоиз ҳисоб карда мешавад. Пардохти маблағи фоизҳо аз ҳисоби фоидае, ки бонк барои додани қарз, фурӯши асъор, коғазҳои қиматнок ва ғайра гирифтааст, сурат мегирад. Аксар вақт меъёри пасандозҳо дар муқоиса бо таварруми расмӣ каме баландтар аст. Аз ин рӯ, ин намуди пасандоз барои сармоягузороне мувофиқ аст, ки мехоҳанд маблағҳои худро аз беқурбшавӣ нигоҳ доранд.

Сарвати ғайриманқул

Сармоягузорӣ ба амволи ғайриманқул як варианти дигари сарфаи пул ва гирифтани даромади доимии ғайрифаъол мебошад. Амволи ғайриманқул мунтазам афзоиш меёбад. Дар байни чизҳои дигар, он метавонад ба иҷора дода шавад. Шумо метавонед ҳам ба амволи истиқоматӣ ва ҳам тиҷоратӣ сармоягузорӣ кунед. Маблағи даромад аз чунин сармоягузорӣ бевосита аз ҷолибияти амвол барои харидорон ва иҷоракорон вобаста аст. Барои сармоягузорӣ, шумо бояд квартира, хона ё иншооти тиҷоратӣ харед ва сипас онро ба иҷора диҳед ва даромад гиред. Усули дигари сармоягузорӣ ба амволи ғайриманқул вуҷуд дорад: хариди саҳмияҳои фондҳои пӯшида.

Облигацияхо

Вомбарг як коғази қиматнок, IOU-и ширкат ё ҳукумат аст. Сармоягузор хангоми харидани облигация маблагхои худро ба мухлати муайян карз медихад ва баъд барои ин фоизи муайян — даромади купонй мегирад. Баъди ба охир расидани мўњлат маблаѓњои гузошташуда ба сармоягузор баргардонида мешаванд. Вомбаргҳои дорои хавфҳои камшуда ва даромади доимӣ вомбаргҳои қарзии федералӣ мебошанд. Бо ин намуди сармоягузорӣ ба амонатгузор баргардонидани қарз кафолат дода мешавад, зеро кафолат аз ҷониби давлат дода мешавад. Ба вомбаргҳои корпоративӣ вомбаргҳои таҳиягарон, истеҳсолкунандагони мошин ва ғайра дохил мешаванд. Чун қоида, онҳо то нӯҳ фоиз фоида пешниҳод мекунанд. Аммо фаҳмидан муҳим аст, ки бо ин намуди сармоягузорӣ хатарҳои муайян вуҷуд доранд – ширкат метавонад танҳо муфлис шавад ва қарзро пардохт накунад.

Фондҳои мубодилаи асъор

ETFҳо як имконияти хубест барои оғози касб барои сармоягузорони нав. Ин усул барои онҳое, ки мехоҳанд сармоягузориро оғоз кунанд, аммо ҳанӯз намедонанд, ки ин корро чӣ гуна анҷом додан ва аз куҷо сар кардани сафари худро намедонанд, мувофиқ аст. Муомилот дар биржаҳо аз ҷониби мутахассисон анҷом дода мешаванд ва сармоягузорон танҳо даромад мегиранд. Таъсиси фондҳои мубодилаи биржа аз ҷониби ширкатҳои идоракунанда амалӣ карда мешавад: онҳо портфелҳои сармоягузории дорои хавфи камро ҷамъ мекунанд ва сармоягузорони хусусӣ саҳмияро дар фонди муштарак (фонди
муштараки сармоягузорӣ ) ба даст меоранд.

Саҳмияҳои дивиденд

Ҳангоми харидани саҳмия сармоягузор ба як қисми амволи ҷамъият моликият ва ҳуқуқи дивидендҳо аз фоидаро мегирад, агар эмитент онҳоро пардохт кунад. Бо вуҷуди ин, фаҳмидан муҳим аст, ки сармоягузорӣ ба саҳмияҳо хатарнок аст. Ин ба тағирёбии доимии арзиши онҳо вобаста аст. Даромади ин коғазҳои қиматнокро дақиқ муайян кардан ғайриимкон аст.

Воситаҳо барои сармоягузории фаъол

Барои фаъолона сармоягузорӣ кардан, шумо метавонед:

• савдои саҳмияҳо дар бозор тавассути брокерҳо;
• тиҷорати шахсии худро эҷод кунед;
• харидани тиҷорати франшиза;
• ба стартапҳои ояндадор сармоягузорӣ кунед.

Дар байни чизҳои дигар, сармоягузор метавонад вомбаргҳоро харад ва аз онҳо фоида ба даст орад.

Тарафҳои мусбат ва манфии ҳар як намуди сармоягузорӣ

Ҷанбаҳои мусбат ва манфии ҳар яке аз ин намуди сармоягузориро баррасӣ кунед.

Сармоягузории фаъол

Тарафдор:

1. Фоидаи потенсиалии назаррас . Мақсади асосии сармоягузорони фаъол ғалаба кардани бозори саҳҳомӣ мебошад. Ин усул ба даст овардани маблағҳои калон ҳангоми боло рафтани бозор ва аз даст додани хурдтар иборат аст.
2. чандирии бузург . Новобаста аз он ки сармоягузор пули худро мустақилона идора мекунад ё бо сармояи фаъоли идоракунӣ кор мекунад, бо сармоягузории фаъол ҳамеша чандирии бештар хоҳад буд. Амонатгузор имконият дорад, ки бо назардошти вазъияти молиявии хозира ба сохахои алохидаи иктисодиёт маблаг гузаронад;
3. Шумораи зиёди имкониятҳои сармоягузорӣ .

Албатта, сармоягузории фаъол низ камбудиҳои назарраси худро дорад:

• хатарҳои баланди эҳтимолӣ;
• зиёд шудани харочот.

Дар байни чизҳои дигар, сармоягузории фаъол кӯшиши бештарро талаб мекунад. Дар ин ҷо шумо бояд пайваста хабарҳои иқтисод ва бозорро пайгирӣ кунед, усулҳои сармоягузорӣ ва ғайраро омӯзед. Дар айни замон, сармоягузор ҳеҷ гуна кафолат намедиҳад, ки ин самар медиҳад.

Сармоягузории ғайрифаъол

Афзалиятҳои сармоягузории ғайрифаъол:

1. Ба даст овардани фоида хеле осонтар аст . Сармоягузорони фаъол бояд мунтазам хабарҳои тиҷорат ва бозорро назорат кунанд, инчунин мунтазам шумораи муайяни муомилотро дар портфели худ мустақилона анҷом диҳанд. Сармоягузории фаъол барои тиҷорат вақти хеле тӯлонӣ мегирад, дар ҳоле ки сармоягузорони ғайрифаъол ҳар сол танҳо якчанд соатро барои нигоҳ доштани сармоягузории худ сарф мекунанд;
2. Хатарҳои камшуда . Сармоягузорони фаъол хавфи калон доранд, ки сармоягузориҳои худро дар вақти нодуруст фурӯшанд ё вақте ки бозор дар авҷи худ бихаранд. Дар сармоягузории ғайрифаъол, сармоягузорон сармоягузорӣ ба даст меоранд ва онҳоро барои худ нигоҳ медоранд. Сармоягузорони ғайрифаъол набояд дар бораи фурӯши сармоягузориҳои худ дар вақти нодуруст хавотир шаванд, зеро онҳо метавонанд ба афзоиши устувори дарозмуддат дар муддати тӯлонӣ такя кунанд;
3. Шакли арзонтарини сармоягузорӣ . Сармоягузорони ғайрифаъол ҳаққи транзаксияеро, ки сармоягузорони фаъол мунтазам пардохт мекунанд, пардохт намекунанд. Тоҷирони ғайрифаъол метавонанд маблағҳои худро дар фондҳои индекс нигоҳ доранд, ки одатан тақрибан 0,10% ва баъзан камтар пардохт мекунанд. Ҳатто тоҷирони сармоягузории ғайрифаъол, ки кори худро бо менеҷерони сармоягузорӣ анҷом медиҳанд, аксар вақт нисбат ба онҳое, ки бо менеҷерони фаъоли сармоягузорӣ тиҷорат мекунанд, камтар комиссия мепардозанд.

Бо вуҷуди ин, дар ин ҷо камбудиҳо низ мавҷуданд:

• Дар муқоиса бо сармоягузории фаъол фоида хеле камтар аст . Тоҷирони ғайрифаъол аксар вақт кӯшиш мекунанд, ки бозорро пайравӣ кунанд, на аз он беҳтар. Бозингарони ботаҷрибае, ки мунтазам тиҷорат мекунанд, метавонанд рушди бозорро муайян кунанд, ки ба шарофати он онҳо маблағи калон ба даст меоранд. Сармоягузории ғайрифаъол одатан фоидаи миёна ба даст меорад.
• Ҳеҷ гуна муҳофизат аз коҳиши кӯтоҳмуддати бозор вуҷуд надорад . Дар сармоягузории ғайрифаъол, тоҷирон мавқеъҳоро пеш аз коҳиш ёфтани арзиши саҳмияҳо намефурӯшанд. Онҳо одатан аз он шоданд, ки пастиву баландиҳои бозорро аз сар мегузаронанд.

Муносибати ғайрифаъол ба сармоягузорӣ метавонад махсусан душвор бошад, вақте ки хабарҳои иқтисодӣ бадтар мешавад, арзиши он коҳиш меёбад, зеро тоҷирони фаъол наҷот меёбанд ва хоҳиши андешидани чораҳо қавитар мешавад. Сармоягузории фаъол ё ғайрифаъол: фарқият дар чист – https://youtu.be/K8kwYb8XYFA

Кадом варианти сармоягузорӣ барои шумо дуруст аст: фаъол ё ғайрифаъол

Кадом намуди сармоягузориро интихоб кардан лозим аст – ҳар кас бояд худаш қарор диҳад. Дар паҳлӯи сармоягузории ғайрифаъол он аст, ки сармоягузор қодир ба даст овардани даромади кафолатноки бозор (албатта, бо назардошти комиссияҳои ночиз ва андозҳо) ва худи сармоягузорӣ вақти зиёдро талаб намекунад. Агар мо дар бораи сармоягузории фаъол сухан гӯем, дар назария тоҷир имкони пешбурди бозорро дорад, аммо имкони ба даст овардани фоидаи хуб дар дарозмуддат хеле кам аст. Дар байни чизҳои дигар, тоҷирони фаъол бояд барои омӯзиши таҳлили саҳмияҳо вақти зиёд сарф кунанд ва ин бо ин тамом намешавад – дар давоми тамоми раванд таҳлили мунтазам ва доимии коғазҳои қиматнок талаб карда мешавад. Албатта, на ҳама метавонанд ин корро кунанд. Эҳтимол, чунин стратегия барои одамоне мувофиқ аст, ки метавонанд таҳлил кунанд ва барои омӯхтани чизи нав кӯшиш кунанд. То ба ҳол, шумо метавонед баҳсҳои зиёдеро дар бораи сармоягузории ғайрифаъол ва фаъол бубинед. Аммо бояд дарк кард, ки ҳадафи ниҳоии ҳар як тоҷир на бартарӣ аз бозор, балки расидан ба ҳадафи молиявӣ аст. Дар баробари ин бо бозор ракобат кардан шарт нест.
Албатта, роҳҳои зиёде барои сармоягузорӣ вуҷуд доранд. Касе тасмим мегирад, ки мавқеи фаъолро ишғол кунад, дигарон барои ба даст овардан ва нигоҳ доштани ҳамон як сармоягузорӣ барои муддати тӯлонӣ тамаркуз мекунанд ва дигарон кӯшиш мекунанд, ки ин ду роҳро якҷоя кунанд. Албатта, аксарияти одамон эҳтимолан бо сармоягузории ғайрифаъол хубанд, аммо дар ҷудо кардани як қисми ками портфели худ ва таҷриба кардан бо савдои фаъол чанд маротиба коре нест.