Η ψυχολογία της φτώχειας και η σκέψη ενός φτωχού ανθρώπου, το σύμπλεγμα της έλλειψης χρημάτων και της φτώχειας – γιατί οι φτωχοί άνθρωποι προσελκύουν τη φτώχεια και οι πλούσιοι προσελκύουν χρήματα. Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε αυτήν την ερώτηση. Και το πιο σημαντικό, τι να κάνετε για αυτό εάν το σύμπλεγμα ζητιάνων σας στοιχειώνει; Το άρθρο δημιουργήθηκε με βάση μια σειρά αναρτήσεων από το κανάλι Telegram OpexBot , συμπληρωμένο από τη γνώμη του συγγραφέα και τη γνώμη του AI.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, ενώ οι φτωχοί δεν μπορούν να ξεφύγουν από τη δίνη της φτώχειας;
Ένας από τους λόγους εξηγήθηκε από τον Richard Thaler και τον ονόμασε «αρχικό φαινόμενο πλούτου». Αν σας άρεσαν οι μακροσκελείς ιστορίες στο σχολείο, ρίξτε μια ματιά στο βιβλίο «Οι θεμελιώδεις ιδέες του χρηματοοικονομικού κόσμου». Evolution»: Peter Bernstein. Για όσους τους αρέσουν οι σύντομες αφηγήσεις, θα αναφέρω την ουσία. Ο Richard Thaler πραγματοποίησε ένα πείραμα για να ελέγξει την έλλειψη αμετάβλητης σκέψης στα οικονομικά. ✔ Κάλεσε μια ομάδα μαθητών να φανταστεί ότι ο καθένας τους κέρδισε 30 USD. Στη συνέχεια, υπάρχουν δύο επιλογές: να πετάξετε ένα νόμισμα και, ανάλογα με το αν θα βγει στο κεφάλι ή στην ουρά, να πάρετε περισσότερα ή να δώσετε 9,00. Ή μην αναστρέψετε καθόλου το νόμισμα. Το 70% των συμμετεχόντων αποφάσισε να ρίξει ένα νόμισμα. ✔ Την επόμενη μέρα ο Thaler πρότεινε αυτή την κατάσταση στους μαθητές. Το αρχικό τους κεφάλαιο είναι μηδέν και επιλέξτε μία από τις ακόλουθες επιλογές: πετάξτε ένα νόμισμα και λάβετε 39 $ εάν προσγειωθεί στα κεφάλια ή 21 $ εάν προσγειωθεί στις ουρές. Ή μην το εγκαταλείψετε και είστε σίγουροι ότι θα πάρετε $30. Μόνο το 43% των μαθητών συμφώνησε να ρισκάρει να πετάξει, οι υπόλοιποι προτιμούσαν μια εγγυημένη νίκη. Το θέμα είναι ότιτο τελικό αποτέλεσμα είναι το ΙΔΙΟ. Είτε ξεκινάτε με $30 είτε από το μηδέν, τα πιθανά κέρδη αντιπαραβάλλονται κάθε φορά με το εγγυημένο ποσό. Οι μαθητές, ωστόσο, επιδεικνύουν διαφορετικές προτιμήσεις, αποδεικνύοντας έτσι την έλλειψη αναλλοίωτου. Ο Τάλερ ονόμασε αυτή την ασυμφωνία «αρχικό φαινόμενο πλούτου». Εάν έχετε χρήματα στην τσέπη σας, έχετε την τάση να ρισκάρετε. Εάν είναι άδειο, τότε θα προτιμούσατε να πάρετε 30 USD με εγγύηση, αντί να παίξετε με τον κίνδυνο να πάρετε 21 USD. Και αυτό δεν είναι αφαίρεση. Στον πραγματικό κόσμο, αυτή η επίδραση δεν έχει μικρή σημασία. Και όχι μόνο στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Για τους φτωχούς, η σταθερή μακροπρόθεσμη φτώχεια είναι πιο κοντά από τον «κίνδυνο» να γίνουν πλούσιοι, αλλά και η πιθανότητα να χάσουν μια δεκάρα. Υπάρχει ισχυρότερη επιθυμία διατήρησης παρά αύξησης, αν και με ορισμένους κινδύνους. Αυτό είναι ενάντια στη λογική, αλλά οι φόβοι δεν κοιμούνται. Αλλά δεν είναι όλα τόσο απελπιστικά. Η επίγνωση του προβλήματος είναι η μισή λύση του. Αν κοιτάξεις νηφάλια, τότε αυτό δεν είναι καν πρόβλημα, αλλά χαρακτηριστικό της σκέψης. Είναι από αυτά τα τεχνητά πλαίσια που πρέπει να ξεσπάσουμε. Συνήθειες των φτωχών:
- Παρεμπιπτόντως, ένα πείραμα: τα βασικά της κατανόησης της φτώχειας και του πλούτου εξηγήθηκαν από έναν μετρονόμο
- Τι πιστεύει ένας παντογνώστης AI για τη σκέψη ενός φτωχού και ενός πλούσιου ανθρώπου;
- Και μια άλλη μελέτη για τη φτώχεια, τον πλούτο και τη διαφορά μεταξύ τους: τα χρήματα εξαλείφουν τον πόνο όχι μεταφορικά, αλλά στην πραγματικότητα
- Τι να κάνετε με αυτό το γεγονός;
Παρεμπιπτόντως, ένα πείραμα: τα βασικά της κατανόησης της φτώχειας και του πλούτου εξηγήθηκαν από έναν μετρονόμο
Η φτώχεια είναι μεταδοτική, το ίδιο και ο πλούτος.Έγινε ένα πείραμα. Οι μετρονόμοι εγκαταστάθηκαν σε κινούμενη πλατφόρμα, η οποία αρχικά κινούνταν τυχαία. Σταδιακά συγχρονίστηκαν στην κίνησή τους. Αυτό λειτουργεί με οποιονδήποτε αριθμό μετρονόμων. Όποια κατεύθυνση κι αν έτρεξε η πλειοψηφία, η πλατφόρμα και όλοι οι άλλοι θα πάνε εκεί. Είναι το ίδιο με τους ανθρώπους. Το περιβάλλον κάνει τον άνθρωπο. Πρέπει να μπείτε στη σωστή εταιρεία για να συγχρονιστείτε με υπέροχους επιτυχημένους ανθρώπους και να εξελίσσεστε συνεχώς! https://youtu.be/tJaTxfRPvGI Διώξτε τους αποθαρρυμένους, τοξικούς, χωρίς αρχές και απλώς τεμπέληδες ανθρώπους που μπορούν να στρέψουν την πλατφόρμα προς τη λάθος κατεύθυνση.
Τι πιστεύει ένας παντογνώστης AI για τη σκέψη ενός φτωχού και ενός πλούσιου ανθρώπου;
Ακολουθεί μια συλλογή από απόψεις τεχνητής νοημοσύνης σχετικά με τα ακόλουθα ερωτήματα: σκέφτομαι έναν ζητιάνο, σκέφτομαι έναν πλούσιο άνθρωπο, κόμπλεξ φτωχού, επαιτεία σκέψη. Το κείμενο έχει τροποποιηθεί σύμφωνα με τα πρότυπα πόρων opexflow χωρίς να αλλοιώνεται η γνώμη του AI. Στη σύγχρονη κοινωνία, η έννοια της φτώχειας συνδέεται κυρίως με την έλλειψη υλικών ευκαιριών. Ωστόσο, υπάρχει μια άλλη, όχι λιγότερο σημαντική πλευρά σε αυτό το πρόβλημα – η ψυχολογία που συνοδεύει τους ανθρώπους στη φτώχεια. Η φτώχεια έχει ισχυρό αντίκτυπο στην ψυχολογική κατάσταση ενός ατόμου, τη συμπεριφορά και τη σκέψη του. Τα αισθήματα αδυναμίας, η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η απελπισία αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ζωής όσων αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες.
Ένα από τα βασικά στοιχεία της ψυχολογίας της φτώχειας είναι το συνεχές άγχος. Τα οικονομικά προβλήματα μπορούν να προκαλέσουν συνεχές στρες και άγχος, το οποίο με τη σειρά του επηρεάζει αρνητικά τη σωματική και συναισθηματική υγεία του ατόμου. Τέτοια ψυχολογική δυσφορία μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη διαφόρων ψυχικών διαταραχών όπως η κατάθλιψη, το άγχος και οι διαταραχές του ύπνου. Επιπλέον, η φτώχεια μπορεί να προκαλέσει αρνητικές επιπτώσεις στις γνωστικές διαδικασίες και στην ορθολογική λήψη αποφάσεων. Η συνεχής υποτίμηση της κατάστασης των χρημάτων σας μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμένο όραμα για το μέλλον και μακροπρόθεσμα σχέδια, καθώς και σε αποδυνάμωση των κινήτρων και των προοπτικών. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η ψυχολογία της φτώχειας μπορεί να οδηγήσει στη διαμόρφωση αρνητικών κοινωνικών εικόνων. Κλείσιμο η μισανθρωπία και η επιθετικότητα μερικές φορές γίνονται συνέπειες της ζωής σε ένα συνεχώς δυσλειτουργικό περιβάλλον. Τα άτομα που υποφέρουν από φτώχεια μπορεί να βιώσουν αισθήματα δυσαρέσκειας και αδικίας, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε διαμαρτυρίες και κοινωνικές συγκρούσεις. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ψυχολογία της φτώχειας δεν είναι ένα αναπόφευκτο φαινόμενο και πολλοί άνθρωποι βρίσκουν τη δύναμη να βγουν από αυτήν την κατάσταση. Είναι σημαντικό να παρέχουμε υποστήριξη, τόσο οικονομική όσο και ψυχολογική, για να βοηθήσουμε όσους αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Λαμβάνοντας υπόψη την ψυχολογία της φτώχειας είναι σημαντικό να δημιουργηθούν προγράμματα και υποστηρίξεις που θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να αντεπεξέλθουν όχι μόνο οικονομικά, αλλά και συναισθηματικά. Είναι απαραίτητο όχι μόνο να παρέχουμε υλικούς πόρους, αλλά και να βοηθήσουμε στην αποκατάσταση της αυτοεκτίμησης και της πίστης στις δυνατότητές του. Ετσι, Η ψυχολογία της φτώχειας είναι ένα σύνθετο και πολύπλευρο ζήτημα που απαιτεί προσοχή και ανάλυση. Δείχνει ότι πέρα από τις οικονομικές πτυχές, η φτώχεια έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ψυχική κατάσταση και τη συμπεριφορά ενός ατόμου. Η αναγνώριση αυτού του γεγονότος και η λήψη μέτρων για την παροχή υποστήριξης θα είναι ένα βήμα προς μια δίκαιη και ανθρώπινη κοινωνία. Ένα ενδιαφέρον σημάδι για τη διαφορά μεταξύ της σκέψης και των πράξεων των φτωχών και των πλουσίων ανθρώπων:
Και μια άλλη μελέτη για τη φτώχεια, τον πλούτο και τη διαφορά μεταξύ τους: τα χρήματα εξαλείφουν τον πόνο όχι μεταφορικά, αλλά στην πραγματικότητα
Η φτώχεια είναι πόνος – πραγματικός, φλέγον και αφόρητος. Αυτές οι πληροφορίες παρέχονται από μια μελέτη στην οποία συμμετείχαν 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι από 146 χώρες. Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν για το μηνιαίο εισόδημά τους και στη συνέχεια για το αν βίωσαν ΣΩΜΑΤΙΚΟ πόνο χθες. Τα άτομα με χαμηλότερα εισοδήματα βίωσαν πόνο πολύ πιο συχνά. Οι κοινωνιολόγοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο σωματικός πόνος προκαλεί γνωστική ασυμφωνία μεταξύ του βιοτικού επιπέδου του ερωτώμενου και μιας όμορφης εικόνας του έξω κόσμου. Στρες, ερεθισμός, κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, ως αποτέλεσμα. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι είναι συναισθηματικά ανυπόφορο για έναν άνθρωπο, αν δεν έχει αυτοπεποίθηση για το μέλλον, να ικανοποιήσει βασικές ανάγκες, στόχος νούμερο ένα. Υπό ακραίο στρες, ο εγκέφαλος δεν μπορεί να το αντέξει και μέρος του ψυχολογικού πόνου «αποστάζεται» σε σωματικό πόνο.
Τι να κάνετε με αυτό το γεγονός;
Η γνώμη μου είναι σαφής: για να εξαλείψετε τον πόνο, πρέπει να θεραπεύσετε την αιτία του. Φτάστε ένα επίπεδο ζωής όπου η συναισθηματική σας κατάσταση είναι σταθερή. Ή να συνηθίσετε στο γεγονός της βλάστησης και να εγκαταλείψετε υψηλότερους στόχους. Αλλά αυτό αφορά την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Και αυτό είναι ένα αναποτελεσματικό και προσωρινό μέτρο. Ηττημένη ακόμα και.
