De psychologie van armoede: bedelaars bidden dat hun armoede gegarandeerd is

De psychologie van armoede en het denken van een arm persoon, het complex van geldgebrek en armoede – waarom arme mensen armoede aantrekken, en rijke mensen geld aantrekken. Laten we proberen deze vraag te beantwoorden. En het allerbelangrijkste: wat moet je eraan doen als het bedelaarscomplex je achtervolgt? Het artikel is gemaakt op basis van een reeks berichten van het OpexBot Telegram-kanaal , aangevuld met de mening van de auteur en de mening van de AI.

Heb je je ooit afgevraagd waarom de rijken rijker worden, terwijl de armen niet kunnen ontsnappen aan de draaikolk van armoede?

Een van de redenen werd verklaard door Richard Thaler en hij noemde dit het ‘initiële welvaartseffect’. Als je op school van lange verhalen hield, kijk dan eens naar het boek ‘Fundamentele Ideeën van de Financiële Wereld’. Evolutie”: Peter Bernstein. Voor degenen die van korte vertellingen houden, zal ik de essentie uiteenzetten. Richard Thaler voerde een experiment uit om het gebrek aan onveranderlijk denken in de financiële wereld te testen. ✔ Hij nodigde een groep studenten uit om zich voor te stellen dat elk van hen 30 USD won. Dan zijn er twee mogelijkheden: een muntje opgooien en, afhankelijk van of het kop of munt is, meer krijgen of 9,00 geven. Of draai de munt helemaal niet op. 70% van de proefpersonen besloot een muntje op te gooien. ✔ De volgende dag stelde Thaler deze situatie voor aan de studenten. Hun startkapitaal is nul en kies een van de volgende opties: gooi een munt en ontvang €39 als deze op kop terechtkomt, of €21 als deze op munt terechtkomt. Of geef het niet op en je krijgt gegarandeerd $ 30. Slechts 43% van de studenten was het ermee eens het risico te nemen om te gooien, de rest gaf de voorkeur aan een gegarandeerde overwinning. Het punt is dathet eindresultaat is HETZELFDE. Of u nu begint met €30 of vanaf nul, de waarschijnlijke winst wordt telkens vergeleken met het gegarandeerde bedrag. Studenten vertonen echter verschillende voorkeuren, wat een gebrek aan onveranderlijkheid aantoont. Thaler noemde deze discrepantie het ‘initiële welvaartseffect’. Als je geld op zak hebt, ben je geneigd risico’s te nemen. Als deze leeg is, neem je liever 30 USD met garantie, in plaats van te spelen met het risico 21 USD te krijgen. En dit is geen abstractie. In de echte wereld is dit effect van niet geringe betekenis. En niet alleen in de financiële sector. Voor de armen is stabiele armoede op de lange termijn dichterbij dan het ‘risico’ om rijk te worden, maar ook de mogelijkheid om een ​​cent te verliezen. Er bestaat een sterker verlangen om te behouden in plaats van te vergroten, zij het met enkele risico’s. Dit is tegen de logica, maar angst slaapt niet. Maar niet alles is zo hopeloos. Bewustwording van het probleem is de helft van de oplossing. Als je nuchter kijkt, dan is dit niet eens een probleem, maar een kenmerk van het denken. Het zijn deze kunstmatige raamwerken die we moeten doorbreken. Gewoonten van de armen:

Trouwens, een experiment: de basisprincipes van het begrijpen van armoede en rijkdom werden uitgelegd door een metronoom

Armoede is besmettelijk, net als rijkdom.Er werd een experiment uitgevoerd. Metronomen werden geïnstalleerd op een bewegend platform, dat aanvankelijk willekeurig bewoog. Geleidelijk synchroniseerden ze hun beweging. Dit werkt met een willekeurig aantal metronomen. Welke richting de meerderheid ook opging, het platform en alle anderen zullen daarheen gaan. Hetzelfde geldt voor mensen. De omgeving maakt de mens. Je moet bij het juiste bedrijf terechtkomen om te synchroniseren met geweldige succesvolle mensen en je voortdurend te ontwikkelen! https://youtu.be/tJaTxfRPvGI Drijf gedemotiveerde, giftige, gewetenloze en gewoon luie mensen weg die het platform de verkeerde kant op kunnen sturen.

Wat denkt een alwetende AI over het denken van een arm en een rijk mens?

Hieronder vindt u een compilatie van meningen over kunstmatige intelligentie over de volgende vragen: denken aan een bedelaar, denken aan een rijk persoon, het complex van arme mensen, bedelaarsdenken. De tekst is aangepast volgens de opexflow-bronnennormen zonder de mening van de AI te verdraaien. In de moderne samenleving wordt het concept armoede vooral geassocieerd met een gebrek aan materiële kansen. Er is echter nog een andere, niet minder belangrijke kant aan dit probleem: de psychologie die mensen in armoede begeleidt. Armoede heeft een sterke impact op de psychologische toestand van een individu, zijn gedrag en denken. Gevoelens van machteloosheid, een laag zelfbeeld en hopeloosheid zijn een integraal onderdeel van het leven van mensen die met financiële problemen kampen.Een van de belangrijkste elementen van de psychologie van armoede is voortdurende stress. Financiële problemen kunnen constante stress en angst veroorzaken, wat op zijn beurt de fysieke en emotionele gezondheid van een persoon negatief beïnvloedt. Dergelijk psychisch ongemak kan leiden tot de ontwikkeling van verschillende psychische stoornissen, zoals depressie, angst en slaapstoornissen. Bovendien kan armoede negatieve effecten hebben op cognitieve processen en rationele besluitvorming. Het voortdurend onderschatten van uw geldstatus kan leiden tot een beperkte visie op de toekomst en langetermijnplannen, evenals een verzwakking van de motivatie en vooruitzichten. Het is ook vermeldenswaard dat de psychologie van armoede kan leiden tot de vorming van negatieve sociale beelden. Geslotenheid misantropie en agressiviteit worden soms gevolgen van het leven in een voortdurend disfunctionele omgeving. Mensen die aan armoede lijden, kunnen gevoelens van wrok en onrechtvaardigheid ervaren, wat kan resulteren in protest en sociale conflicten. We mogen echter niet vergeten dat de psychologie van armoede geen onvermijdelijk fenomeen is, en dat veel mensen de kracht vinden om uit deze situatie te komen. Het is belangrijk om steun te bieden, zowel financieel als psychologisch, om mensen die moeilijkheden ondervinden te helpen. Het in ogenschouw nemen van de psychologie van armoede is belangrijk voor het creëren van programma’s en ondersteuning die mensen zullen helpen niet alleen financieel, maar ook emotioneel het hoofd te bieden. Het is niet alleen nodig om materiële middelen te verschaffen, maar ook om het zelfrespect en het vertrouwen in iemands capaciteiten te helpen herstellen. Dus, De psychologie van armoede is een complexe en veelzijdige kwestie die aandacht en analyse vereist. Het laat zien dat armoede, afgezien van de financiële aspecten, een enorme impact heeft op iemands mentale toestand en gedrag. Het onderkennen van dit feit en het ondernemen van stappen om steun te bieden, zal een stap zijn in de richting van een rechtvaardige en humane samenleving. Een interessant teken over het verschil tussen het denken en handelen van arme en rijke mensen:

En nog een studie over armoede, rijkdom en het verschil daartussen: geld elimineert pijn niet figuurlijk, maar in werkelijkheid

Armoede is pijn: reëel, brandend en ondraaglijk. Deze informatie komt uit een onderzoek waaraan 1,3 miljoen mensen uit 146 landen deelnamen. Aan de deelnemers werd gevraagd naar hun maandelijks inkomen en vervolgens of ze gisteren FYSIEKE pijn hadden ervaren. Mensen met lagere inkomens ervoeren veel vaker pijn. Sociologen hebben geconcludeerd dat fysieke pijn cognitieve dissonantie veroorzaakt tussen de levensstandaard van de respondent en een mooi beeld van de buitenwereld. Stress, irritatie, depressie, paniekaanvallen als gevolg. De tweede reden is dat het voor een persoon emotioneel ondraaglijk is om, als hij geen vertrouwen heeft in de toekomst, te voldoen aan de basisbehoeften, doel nummer één. Onder extreme stress kunnen de hersenen er niet tegen en een deel van de psychologische pijn wordt ‘gedistilleerd’ in fysieke pijn.

Wat te doen met dit feit?

Mijn mening is duidelijk: om pijn te elimineren, moet je de oorzaak ervan behandelen. Bereik een levensniveau waarop uw emotionele toestand stabiel is. Of wen aan het feit van de vegetatie en laat hogere doelen achterwege. Maar dit gaat over het verlichten van de symptomen. En dit is een ineffectieve en tijdelijke maatregel. Defaitistisch zelfs.