برای توسعه موفقیت آمیز یک تجارت، نه تنها درآمد، بلکه هزینه ها نیز لازم است. هزینه ها به یکباره و ثابت تقسیم می شوند. اغلب آنها شامل خرید تجهیزات جدید، گسترش محصولات می شوند. کارآفرینان مدت‌هاست که با اصطلاحاتی مانند OPEX و CAPEX کار می‌کنند، برای اینکه بفهمند در مورد چیست، توصیه می‌شود با برخی از ویژگی‌ها آشنا شوید.
OPEX چیست (هزینه های عملیاتی، هزینه های عملیاتی) – اطلاعات عمومی
بسیاری از کارآفرینان مشتاق نمی دانند OPEX چیست، به همین دلیل است که هنگام رمزگشایی اشتباه می کنند. این اصطلاح به هزینه های عملیاتی اشاره دارد که شامل هزینه هایی است که یک شرکت نمی تواند در عملیات خود نادیده بگیرد. مثلا:
- پرداخت اجاره محل/تجهیزات؛
- حقوق و دستمزد کارکنان؛
- خرید مواد اولیه؛
- پرداخت بیمه، مالیات؛
- پرداخت آب و برق، سایر هزینه های عملیاتی.
علاوه بر OPEX شامل پرداخت برای خدمات متخصصان برون سپاری می شود. به عنوان مثال، می تواند وکلا، برنامه نویسان باشد. برخلاف CapEx، هزینه های عملیاتی مشمول کسر کامل از سمت درآمد یک دوره خاص است که به دلیل ماهیت منظم است.
CAPEX و OPEX – تفاوت
با در نظر گرفتن CAPEX و OPEX، تفاوت بین آنها به شرح زیر است:
- شاخص های هزینه به عنوان یک قاعده، پرداخت برای هزینه های سرمایه ای در مقایسه با OPEX مقادیر قابل توجهی را نشان می دهد.
- دفعات پرداخت های انجام شده درک این نکته مهم است که هزینه های عملیاتی شامل نقل و انتقالات ماهانه، سرمایه – یک بار در سه ماهه، سالیانه است.
- نمایش در گزارش . مخارج سرمایه ای به طور سیستماتیک به قیمت دارایی ها منتقل می شود و در بخش ترازنامه “سرمایه و ذخایر” تکرار می شود. در همان زمان، Opex در بخش سود و زیان ذکر شده است.
چرا برای یک سرمایه گذار مهم است که OPEX را در نظر بگیرد
صاحبان هر شرکتی علاقه مند به کاهش قابل توجه هزینه ها هستند تا میزان مالیات بر سود را کاهش دهند. با این حال، سرمایه گذار باید اطلاعات قابل اعتمادی در مورد درآمد خالص عملیاتی بداند. بنابراین، هزینه های عملیاتی در درجه اول تجزیه و تحلیل داده ها از نظر هزینه است. سرمایه گذاران فعالیت های شرکت را از نظر تحلیل بخش کوتاه مدت درآمد و تأثیر آن بر سود خالص در نظر می گیرند. در نتیجه کاهش ضریب با افزایش همزمان منافع اقتصادی نشان دهنده روند مثبت در توسعه بنگاه است. لذا نیاز به مطالعه داده های گزارشگری مدیریت و ضمیمه ترازنامه «صورت سود و زیان» که بیانگر شاخص های درآمد واقعی است وجود دارد.
چگونه OPEX یک شرکت خاص را مطالعه کنیم، کجا پیدا کنیم و چه چیزی را جستجو کنیم
وظیفه اصلی هزینه های عملیاتی تشکیل یک شاخص کلی همزمان با نرخ های رشد است که تأثیر منفی بر توسعه شرکت نداشته باشد و به طور همزمان به سطح درآمد عملیاتی برسد. مقدار کل به عوامل زیر بستگی دارد:
- نسبت حجم کالاهای تولید شده و فروخته شده افزایش ظرفیت تولید و فروش تضمین شده است که منجر به افزایش هزینه های متغیر و در عین حال کاهش هزینه ها می شود.
- ارزش کل دوره عملیاتی حداقل مدت زمان است، هر چه کوتاهتر باشد، هزینه های بازپرداخت بدهی ها، ذخیره سازی محصولات، از دست دادن طبیعی مواد خام در شرکت کمتر است.
- شاخص های واقعی عملکرد کارکنان این به طور مستقیم بر هزینه دستمزدها تأثیر می گذارد.
- سطح استهلاک دارایی های تولیدی .
علاوه بر این، توجه به عوامل بیرونی که معمولاً به آنها اشاره می شود ضروری است:
- نرخ رشد قیمت محصولات در کشور؛
- وضعیت واقعی امور در بازار داخلی کالاها و خدمات مصرفی؛
- نرخ افزایش اجاره ماهانه
همچنین باید افزایش نرخ مالیات را نیز در نظر گرفت که به طور خودکار منجر به افزایش بار مالی شرکت می شود.
فرمول محاسبه
برای تعیین ارزش بخش خالص درآمد عملیاتی، باید از فرمول استفاده کنید:
NH u003d VP – OR، که در آن
- VP – سود ناخالص؛
- OR – هزینه های عملیاتی.
سود ناخالص شامل درآمد بدون مالیات بر ارزش افزوده (VAT) می شود. هزینه های عملیاتی شامل موارد زیر نمی شود:
- استهلاک موجود – شامل مخارج سرمایه ای.
- بهره تعلق گرفته در وام های باز
نسبت هزینه عملیاتی با فرمول تعیین می شود:
Cor = OR / VPx100%. ارزش حاصل نشان دهنده درصد واقعی درآمد دریافتی است که با هدف سازماندهی عملکرد پایدار شرکت است. رشد درآمد خالص مستلزم کاهش کور و افزایش همزمان سود ناخالص است. نرخ درآمد عملیاتی حاکی از سطحی از سودآوری است که نشان دهنده نسبت بیان شده درآمد عملیاتی به سود شرکت است. وضعیت مالی و ثبات شرکت به طور کلی به طور مستقیم به GCD بستگی دارد. محاسبه طبق فرمول انجام می شود:
Nop = OD / VPx100، که در آن
OD درآمد عملیاتی است و تفاوت بین درآمد واقعی و هزینه های عملیاتی را فراهم می کند.
مهم: درآمد عملیاتی و سود قبل از مالیات مفاهیم یکسان نیستند.
برای از بین بردن خطاهای معمولی، توصیه می شود که یک محاسبه را روی یک مثال خاص انجام دهید. این شرکت به ارائه خدمات برای سازماندهی حمل و نقل کالا مشغول است. اطلاعات اولیه:
- پرداخت برای دفتر (اجاره) – 1.275 میلیون روبل؛
- هزینه پارکینگ تحت قرارداد اجاره – 637 هزار روبل؛
- خرید قطعات یدکی وسایل نقلیه – 450 هزار روبل؛
- حقوق پرسنل استخدام شده – 6.45 میلیون روبل؛
- دریافت خدمات بانکی – 37.5 هزار روبل؛
- پرداخت برای ارتباطات تلفن همراه – 412.5 هزار روبل؛
- سایر هزینه ها – 525 هزار روبل؛
- سود ناخالص 12 میلیون روبل است.
محاسبه به شرح زیر انجام می شود: OD = 1.275 + 0.637 + 0.45 + 6.45 + 0.0375 + 0.4125 + 0.525 = 9.78 میلیون روبل. بر اساس داده های به دست آمده، ضریب محاسبه می شود: Kor = 9.78/12 = 81.5%. در این مورد، میزان درآمد عملیاتی: 21.78 میلیون روبل است. (9.78 + 12). هنجار 18.4٪ (21.78/12) است. بنابراین درآمد عملیاتی 18.4 درصد از سود ناخالص موجود تعیین می شود. با تشکر از داده های به دست آمده، می توان با اطمینان گفت که 81.6٪ باقی مانده توسط شرکت برای پوشش هزینه های عملیاتی استفاده می شود.
مرجع: روند تغییر نرخ درآمد برای پیگیری مستقیم در پویایی بسیار توصیه می شود. در صورت افزایش شاخص، می توان با خیال راحت در مورد رشد سریع سودآوری یک تجارت خاص صحبت کرد.
علاوه بر این، نرخ درآمد به طور مستقیم به حوزه فعالیت شرکت بستگی دارد. در مثال مورد بررسی، اندیکاتور افزایش قابل توجهی ندارد که به دلیل عدم امکان وجود بدون هزینه های عملیاتی است. در نتیجه، کارشناسان خاطرنشان می کنند که ویژگی های کار یک عامل اساسی در نظر گرفته می شود که باید در محاسبات مورد توجه قرار گیرد.
