Сармоягузорӣ аз тиҷорат чӣ фарқ дорад ва вобаста ба ҳадаф чиро интихоб кардан лозим аст?

Спекулятор бо сармоягузори оқил ё тоҷир аз сармоягузори дарозмуддат чӣ фарқ дорад? Иштирокчии навкор дар бозори саҳҳомӣ бо равиши сармоягузорӣ ва спекулятивӣ дучор меояд. Фарқи байни онҳо равшан нест, ки ба назар чунин менамояд, ки шумо метавонед аз омӯзиши масъала гузаред, ки ин хатои калон аст. Ин асосҳои бозори саҳҳомӣ мебошад, ки шумо бояд фаҳмед, то аз саволҳои нав, хатогиҳои ҷиддӣ ва талафоти пул пешгирӣ кунед. Пас, фарқияти байни тиҷорат ва сармоягузорӣ чист – биёед аз асосҳо оғоз кунем.

Муносибати тахминии тоҷир

Равиши спекулятсионариро тоҷироне истифода мебаранд, ки аз тағирёбии кӯтоҳмуддати бозор пул кор карда, вазъияти дурустро дида, шартномаи аз чанд сония то як сол тӯл мекашанд. Тоҷире, ки ба аҳдҳои дуввум ворид мешавад, усули скальпингро истифода мебарад, аслан фоидаи хурдро аз ҳаҷми калони дороиҳо кам мекунад. Шахсе, ки ба савдои соатбайъ машғул аст, савдогари якрӯза номида мешавад, вай амалан транзаксияҳоро ба рӯзи дигар намегузаронад. Муомилот бо доираи якчанд рӯз номида мешавад савдо swing, чунин муомилот мумкин аст барои моҳҳо, вале то як сол ба таъхир.
Савдо осон нест, зеро он диққати доимӣ ва тамаркузро талаб мекунад. Дар назди компютер будан хастакунанда аст, илова бар ин, омилҳои равонӣ боиси бад шудани саломатӣ мешаванд. Ба ин сабабҳо таблиғ ва шабакаҳои иҷтимоӣ дар бораи пулҳои осон таблиғ мекунанд, дурӯғанд, ки асоси воқеӣ надоранд. Ҳеҷ гуна сигналҳо, нишондиҳандаҳо ва дигар асбобҳо ба шумо кӯмак мекунанд, ки пули осонро ба даст оред. Муносибати тахассусӣ ба ҳама мувофиқ нест, он асабҳои пӯлод, қобилияти худро дар лаҳзаи душвор идора кардан ва дар тамоми кор сари сардиро талаб мекунад. Илова бар ин, шумо бояд тамоми нозукиҳои таҳлили техникӣ, воситаи асосии барои як савдогар, инчунин нишондиҳандаҳои техникӣ, ёварони дар таҳлили дороии ҷорӣ омӯзед.
Пас аз ин, шумо метавонед дар бозори саҳҳомӣ пул кор карданро оғоз кунед, гарчанде ки он на ҳамеша кор хоҳад кард, хатогиҳо дар бозори саҳҳомӣ як чизи муқаррарӣ ва як қисми таҷрибаи савдогар мебошанд. Кор ба таҳлили пурмаҳсули бозор тавассути диаграммаи нархи дороиҳо асос ёфтааст. Вазъияти мувофиқро дида, савдогар муомила мекунад. [сарлавҳаи id=”attachment_401″ align=”aligncenter” паҳнои = “624”]
Чунин диаграммаҳо дар кори савдогарон маъмуланд [/ caption] Барои пешгӯии ҳаракати нарх, тоҷир ба намунаҳои омории тағирёбии нархҳо ва усулҳои математикӣ ишора мекунад. Барои ин вай пеш аз хама ба диаграмма назар карда, меомузад, ки нарх дар муддати муайян чй тавр тагьир ёфтааст. Агар шумо диаграммаро муддати тӯлонӣ омӯзед, шумо мебинед, ки нарх тибқи қонунҳои муайян – намунаҳо ҳаракат мекунад. Онҳо аз он сабаб ташаккул меёбанд, ки издиҳом новобаста аз давру замон як хел афзалият ва одат доранд. Бархе тоҷирон маъмулан хабарро нодида мегиранд ва танҳо ба ҷадвал менигаранд, аммо нафароне ҳастанд, ки ба хабарҳо ва рӯйдодҳои амалиётӣ таваҷҷуҳ мекунанд, аммо ба нашри ҳисоботи молиявии ширкат на дар уфуқи тӯлонӣ, балки дар муддати кӯтоҳ таваҷҷӯҳ доранд. [сарлавҳаи id=”attachment_493″ align=”aligncenter” паҳнои = “465”]
Ҳаёти савдогар – на ҳама ба ин омодаанд [/ caption]

Бояд дар назар дошт, ки пеш аз савдогар воқеан ҳама муомилотро бо дасти худ анҷом медод ва албатта ин касб хеле хаста ба ҳисоб мерафт. Ҳоло вазъият тағйир меёбад, зеро савдои дастӣ бо савдои мошин –
савдои алгоритмӣ иваз карда мешавад. Ин ҳолатест, ки муомилотро дар биржаи фондӣ роботҳо анҷом медиҳанд, аммо шахс аввал системаи савдои худро тартиб медиҳад, ки мувофиқи он ӯ машваратчии савдо менависад.

Дар ин чо омили инсонй вучуд дорад, вале чунин машина вакти савдогарро сарфа мекунад. Омор тааҷҷубовар аст: дар биржаи Ню-Йорк тақрибан 95 дарсади тамоми муомилоти спекулятивиро роботҳо анҷом медиҳанд, яъне имрӯз тиҷорат ҷанги роботҳост. Пеш аз ҳама, тиҷорат маънои савдо дар бозори биржаи фьючерс, яъне дар бозори Фортро дорад. Ин метавонад бозори ҳосилаҳои Биржаи Маскав бошад, ки дар он фьючерсҳо ва опционҳо муомилот карда мешаванд ё бозори хориҷӣ. Илова бар ин, савдо кор дар бозори асъорро дар бар мегирад. Дар ин ҷо ширкатҳои қаллобӣ ҳастанд, ширкатҳое ҳастанд, ки иҷозатномаи Бонки Русия ё иҷозатномаи хориҷӣ доранд. Ин ширкатҳо каме сазовортаранд, аммо ҳатто онҳо омори хеле ғамангези тоҷирон дар уфуқи дароз доранд. Ин ба таблиғи бевиҷдонона ва ҷалби одамон ба тиҷорат вобаста аст, ки аз ҷиҳати равонӣ бояд сармоягузорӣ кунанд.
Савдо як қатор бартариҳои раднашаванда дорад: якум, пулҳои тоҷирон муддати тӯлонӣ яхбандӣ намешаванд ва дуюм, шумо метавонед аз тағирёбии бозор даромад ба даст оред ва шумо инчунин метавонед аз ин тағирот пулро аз даст диҳед, шумо метавонед ҳам дар афзоиш ва ҳам дар тирамоҳ ба даст оред. , ки дар бораи равиши сармоягузорӣ гуфтан мумкин нест.

Саҳми сармоягузорӣ ба оянда

Сармоягузорӣ баръакси қутбӣ ба тиҷорат аст. Агар тоҷир ба шарофати тағирёбии кӯтоҳмуддат даромад ба даст орад, пас сармоягузорон ба ин тағирот аҳамият намедиҳанд. Ҳадафи онҳо дурнамои ҷаҳонӣ ва уфуқи дарозмуддат аст. Барои сармоягузор муҳим нест, ки
нархи саҳмия имрӯз 20 дарсад поин рафт ё фардо 30 дарсад боло рафт.

Агар тоҷир ба эҳтимолияти омори математикӣ такя кунад, пас вазифаи сармоягузор аз он иборат аст, ки ҷамъоварӣ ва таҳлили босалоҳияти иттилоот ва қабули қарори дуруст дар муддати тӯлонӣ бошад.

Чӣ тавр сармоягузорон маълумотро таҳлил мекунанд: вақте ки онҳо саҳмияро барои харидан интихоб мекунанд, онҳо бубинанд, ки ин саҳмия дар кадом кишвар фурӯхта мешавад, фазои сармоягузорӣ дар он ҷо чӣ гуна аст, вазъи сиёсӣ ва макроиқтисодӣ, сипас соҳаеро интихоб мекунанд, ки дар он саҳмия харидан мехоҳанд, ба он менигаранд, ки вай то чй андоза умедбахш аст, оё вай таназзул дорад, дар он чо пул ва потенциали тараккиёт мавчуд аст. Танҳо пас аз он онҳо як ширкати мушаххасро интихоб мекунанд, самаранокии модели тиҷоратии онро таҳлил мекунанд, нишондиҳандаҳои молиявӣ, ҳисоботҳо, таносубҳоро баррасӣ мекунанд, кӯшиш мекунанд, ки фаҳманд, ки котировкаҳои саҳмияҳо ба арзиши воқеии он чӣ гуна мувофиқат мекунанд. Сармоягузорон кӯшиш мекунанд, ки ширкатҳои камарзиш ва арзонро интихоб кунанд ва интизоранд, ки ҳоло бозор арзиши ин ширкатро дарк намекунад, аммо бо мурури замон нархҳо боло хоҳанд рафт. Мантиқи сармоягузор ин аст, ки агар тиҷорат хуб, коркунанда, ояндадор бошад, пас дер ё зуд нархҳои ширкат ба даст меоянд ва сармоягузор медонад, ки чӣ гуна интизор шавад. Ҳангоми қабули қарорҳо, сармоягузорон таҳлили фундаменталиро роҳнамоӣ мекунанд, аммо таҳлили техникӣ барои онҳо бегона нест. Сармоягузор ба диаграмма назар мекунад, то нуқтаи дурусти вурудро интихоб кунад.

Таҳлили фундаменталӣ раванди мураккаби вақтталаб аст, аммо имрӯз ба шарофати пешрафти технологӣ он осонтар шудааст. Акнун лозим нест, ки худатон хатҳо ва нишондодҳоро кашед. Дар таҳлили фундаменталӣ, мустақилона ҳисоб кардани ҳамаи коэффитсиентҳо шарт нест – барномаҳои махсус, фарёди саҳҳомӣ мавҷуданд, ки барои сармоягузор интихоби асбоби сармоягузорӣ осонтар мекунанд.

Манфиатҳои сармоягузорӣ чӣ гунаанд?

Далели он, ки, аввалан, ин албатта як сарфаи вақти назаррас дар муқоиса бо тиҷорат аст – ва сармоягузорӣ метавонад касби асосӣ набошад, балки як маҳфил дар вақти холии шумо бошад. Сармоягузорӣ низ камбудиҳо дорад: аввал, пул барои муддати тӯлонӣ яхбандӣ мешавад, сармоя мобилӣ нест. Сармоягузорӣ як раванди заҳматталаб аст. Шумо набояд вақтро барои такмил додани дониши худ сарф кунед, шумо бояд ба интизории тӯлонӣ мувофиқат кунед ва қодир бошед, ки аз суқути бозор ва афтодани маблағҳои худ наҷот ёбед. Шумо инчунин бояд дар як ширкат таваққуф накунед, балки портфели мукаммалеро ташкил кунед, ки ба ҳама ниёзҳо ва ниёзҳои шахсӣ ҷавобгӯ бошад.

Сармоягузорӣ нисбат ба савдо – фарқияти байни сармоягузор ва тоҷир равшан аст

Дар мақола нуктаҳои умумӣ оид ба як касб таъкид шудааст, аммо бо равишҳои гуногун. Тоҷир ва сармоягузор баробар хубанд, ҳар кадоме аз паи ҳадафи худ аст. Ҳарду бояд худро омӯзанд ва такмил диҳанд, то ҳар тиҷорат ва ҳар таҳлил самар бахшад. Даромади сармоягузор ва тоҷир вобаста ба вақташон фарқ мекунад. Мо метавонем бигӯем, ки даромаднокии хуби савдогар 30% аст, аммо ин тавр нест, ин даромади хуб аст ва он аз ҳисоби миёна барои бозор болотар аст. Агар савдогар аз даст наомада бошад, пас вай аллакай даромад кардааст, чунон ки дар доираҳои касбӣ мегӯянд, сармоягузор хоксортар аст ва интизор аст, ки 10-15% дар як сол гирад ва бисёриҳо қаноатманданд. [сарлавҳа id=”attachment_1177″ align=”aligncenter” паҳнои = “702”]
Роҳи савдогар ва сармоягузор [/ caption] Интихоби равиш аз шахс, ҳадафҳо, хислат ва қобилиятҳои ӯ вобаста аст. На ҳар кас метавонад ба пӯсти хирс мувофиқат кунад ва хирс шавад, барои савдогар анбори хислат муҳим аст, ин як ҷузъи кори муваффақ аст. Аз сабаби равиши интизор ва дидан барои сармоягузорон осонтар аст, шумо метавонед зиён бинед ва солҳо интизор шавед. Шуғл бешубҳа ҷолиб аст ва зиёдатӣ нахоҳад буд, ба ҳама барои рӯзи сербориш як қуттии пул лозим аст ва сармоягузорӣ ба шумо имкон медиҳад, ки қуттии сиёҳи босалоҳиятро бо даромади иловагӣ созед.