Ҳарами – шамъдонҳои ҷопонӣ, ки як намунаи устуворро ташкил медиҳанд, ки одатан дар таҳлили тағирёбии тамоюл воситаи дуюмдараҷа ҳисобида мешаванд. Аммо, онҳо ҳангоми хондани диаграммаҳои нархҳо, ҳаҷмҳо муҳиманд ва дар қабули қарорҳои муассири тиҷорат кӯмак мекунанд. Шамъдонҳои ҷопонии Ҳарами ду намуд доранд: 
Консепсияи намунаи Ҳарами
Ҳарами намунаест, ки аз 2 шамъдонҳои пайдарпайи ҷопонӣ иборат аст. Якум калонтарин аст, дуюм дорои бадани хурд аст, ки аз доираи ҷисми қаблӣ берун намеояд. Элементҳо ранги муқобил доранд. Вақте ки намунаи Ҳарами дар диаграмма пайдо мешавад, тағир додани тамоюл имконпазир аст.
Калимаи “ҳарами” аз Ҷопон ҳамчун “ҳомила” тарҷума шудааст. Ин моҳияти нақшро инъикос мекунад: танаи шамъи дуюм аз танаи якум берун намеравад.
Намунаи шамъдон дар диаграммаҳо ноустувории бозорро нишон медиҳад. Дар лахзаи ташаккули фигур байни «барзаговхо» ва «хирсхо» бархурд ба амал меояд. Барои фаҳмидани он, ки кадом тараф ғолиб меояд, шумо бояд асбобҳои иловагиро истифода баред: намунаҳо ва нишондиҳандаҳои ҳамроҳ. Якчанд шартҳои ҳатмӣ мавҷуданд, ки ба шумо имкон медиҳанд намунаро муайян кунед:
- тамоюли возеҳ ифодаёфтаи бартарӣ вуҷуд дорад (боло ё поён);
- аввалин шамъи Ҳарамӣ дар самти тамоюли ҷорӣ ташаккул ёфт;
- бадани шамъи дуюм комилан дар доираи бадани аввал аст;
- ҷисми элементи дуюм ба муқобили якум ранг карда шудааст.
Агар ақаллан як шарт иҷро нашавад, ин рақамро “ҳаромӣ” ҳисобидан мумкин нест. Дар айни замон, бояд ба назар гирифт, ки комбинатсияи қавӣ дорои шамъи дуюми хурд аст, ки андозаи он на бештар аз 25% дарозии элементи “модар” аст.
Намудҳои ҳаромӣ
2 намуди намунаҳои Ҳарами вуҷуд дорад: булишӣ ва хирс. Ҳарами баланд ҳамчун нишондиҳандае хизмат мекунад, ки эҳтимолияти ба поён расидани тамоюли пастро нишон медиҳад. Ҳангоми ташаккули ин рақам, бисёре аз сармоягузорон бартарӣ медиҳанд, ки мавқеъҳои дарозро дар дороиҳо бо интизории фоида аз афзоиши пешбинишуда бартарӣ медиҳанд. Баръакси булиш, Ҳарами хирсонӣ имкони баръакси болоравиро нишон медиҳад. Дар айни замон, чунин мешуморанд, ки андозаи шамъи дуюм қувваи моделро муайян мекунад: чӣ қадаре ки он хурдтар бошад, эҳтимолияти тағирёбии тамоюли асосӣ баландтар аст.
Ҳарамиро убур кунед
Салиби ҳаромии тиҷоратӣ як намунаест, ки аз шамъи калоне иборат аст, ки ба самти тамоюли ҳукмрон ҳаракат мекунад ва пас аз он як доҷи хурд аст. Дар ин ҳолат, унсури дуюм дар ҷисми якум мавҷуд аст. Шамъи дуюми ҷопонии Harami Cross инчунин бари дохилӣ номида мешавад.
Доҷӣ (доҷӣ) шамъест, ки бадани он аз сабаби баробарии нархҳои кушода ва пӯшида ниҳоят хурд аст. Он ба салиб, салиби баръакс ё аломати плюс монанд аст. Ин як намунаи бетараф аст, аммо ҳамчун як қисми баъзе рақамҳо он метавонад тағироти дарпешистодаро дар бозор нишон диҳад.
Психологияи ташаккули Салиби Ҳарамӣ ба ташаккули намунаи стандартии Ҳарамӣ монанд аст. Намунаи Салиби Harami инчунин метавонад болаззат ё хирс бошад. Дар ҳолати аввал, он тағирёбии эҳтимолии нархро ба боло нишон медиҳад, дар дуюм, тағирёбии тамоюли болоравӣ.
Таҳлил ва татбиқ дар савдои амалӣ
Ин рақам метавонад ҳамчун воситаи таҳлили мустақил истифода шавад. Барои қабули қарорҳои хариду фурӯш, баъзан фаҳмидани психологияи ташаккули намуна кофӣ аст. Ҳангоми ташаккул додани намунаи булиш, алгоритми зерин истифода мешавад:
- Ба таври хашмгин харидани дороиҳо пас аз боло рафтани нарх аз болои унсури дуюми Ҳарами. Дар ин ҳолат, “ист” дар сатҳи ҳадди ақали шамъҳои аввалини хирс муқаррар карда мешавад. Эҳтимолияти коркарди намуна каме коҳиш ёфтааст, аммо таносуби мусоиди Stop Loss / Take Profit ба даст меояд.
- Хариди консервативӣ вақте анҷом дода мешавад, ки нарх аз болои шамъи аввал боло равад. Экстремуми поёнӣ ҳамчун сатҳ барои Stop Loss гирифта мешавад.
- Ҳангоми интихоби лаҳзаи анҷом додани транзаксия, онҳо аз рӯи сатҳҳои retracement Fibonacci , ки дар асоси тамоюли пештара сохта шудаанд, роҳнамоӣ мекунанд.
Ҳангоми ташаккул додани шакли хирс, онҳо мувофиқи алгоритми зерин тиҷорат мекунанд:
- Онҳо хашмгинона дороиро мефурӯшанд, вақте ки нарх аз шамъҳои хурди намуна камтар мешавад. Қатъи талафот дар қисми болоии унсури якуми Ҳарами муқаррар карда шудааст.
- Фурӯши консервативӣ вақте анҷом дода мешавад, ки иқтибосҳо аз шамъи аввал ба поён меафтанд, дар ҳоле ки Stop Loss ба ҳадди аксар муқаррар карда мешавад.
- Ҳангоми интихоби лаҳзаи баромадан аз тиҷорат, он барои сатҳҳои бозгашти Фибоначӣ, ки дар асоси болоравии қаблӣ сохта шудааст, таҳлил карда мешавад.
Стратегияҳо бо истифода аз воситаҳои иловагӣ
Намунаи шамъдон “Ҳарамӣ” дар савдо дуюмдараҷа ҳисобида мешавад. Бо вуҷуди ин, дар якҷоягӣ бо нишондиҳандаҳои гуногун, он метавонад дар қабули қарори савдои муассир нақши муҳим бозад.
- Таҳлили амали Ҳарамӣ ва Нарх . Таҳлили амали нарх (рафтори нарх) барои тасдиқ ё рад кардани қувваи рақами ташаккулёфта истифода мешавад. Диаграммаро бодиққат омӯзед ва кӯшиш кунед, ки намунаҳои иловагӣ пайдо кунед.
- Омезиши намуна бо сатҳҳои EMA ва Фибоначӣ . Миёнаи ҳаракати экспоненсиалӣ барои муайян кардани нуқтаи воридшавӣ ба бозор истифода мешавад. Вақте ки нарх ба самти интизорӣ ҳаракат мекунад, сатҳи Фибоначчи доимо таҳлил карда мешавад. Мавқеъ вақте баста мешавад, ки нохунакҳо аз сатҳи асосии дастгирӣ мегузаранд ё EMA аз самти тамоюли асосӣ убур мекунад.
- Савдо бо осциллятори зуд стохастикӣ . Осциллятори тези стохастикӣ барои ҳисоб кардани эҳтимолияти ташаккули намунаи қавӣ кӯмак мекунад. Масалан, тағирёбии интизории болоравӣ ё поинравӣ аксар вақт тавассути сигнали “стохастикӣ” дар бораи аз ҳад зиёд фурӯхта шудани дороиҳо ё аз ҳад зиёд фурӯхташуда тасдиқ карда мешавад.
- Истифодаи бандҳои Боллинҷер . Тоҷир мавқеъро мекушояд, агар нарх ба сарҳади болоӣ ё поёнии банди индикатор расад. Масалан, вақте ки нарх ба сатҳи боло мерасад, мавқеи кӯтоҳ кушода мешавад. То он даме, ки нохунакҳо ба сарҳади поёнии гурӯҳ наздик шаванд, онро нигоҳ доред.
