Шикастани бардурӯғ дар савдо – ин чист ва чӣ гуна онро муайян кардан мумкин аст

Шикастани бардурӯғ дар савдо чист ва чӣ гуна онро аз шикасти ҳақиқӣ фарқ кардан мумкин аст, чӣ гуна онро дар диаграмма муайян кардан мумкин аст. Танаффусҳои бардурӯғ дар савдо бо садои онҳо як маъно доранд. Маҳз рахнае буд, ки аз сатҳ берун наравад, ки боиси тасаввуроти нодуруст дар бораи он буд. Намунаҳои шикастани бардурӯғ яке аз муҳимтарин шаклҳои савдои нархҳо мебошанд, зеро холигии бардурӯғ аксар вақт нишонаи хеле қавӣ аст, ки нарх метавонад ҳаракат кунад ё тамоюл метавонад ба зудӣ дубора барқарор шавад.
Танаффуси бардурӯғ вақте рух медиҳад, ки нарх аз сатҳи муайяни дастгирӣ ё муқовимат мегузарад, аммо барои нигоҳ доштани самти худ импулси кофӣ надорад. Азбаски баъзе тоҷирон майл доранд, ки мавқеъро ҳангоми рух додани шикаст ба самти он таъин кунанд, онҳо метавонанд қарор кунанд, ки ин савдоро дар сурати ноком шудан қатъ кунанд.

Маълумоти Иловагӣ! Ин намунаро инчунин метавонад тоҷирон ҳамчун воридшавӣ ба тиҷорат дар самти муқобили кӯшиши шикастани худ бубинад. Дар чунин ҳолат, азбаски кӯшиш ноком шуд, нарх метавонад ба самти дигар равад. Дар ИМА шикасти бардурӯғ инчунин “Танаффуси ноком” номида мешавад, яъне пешравии фиребанда.

Чӣ тавр рахнаҳои бардурӯғ ташаккул меёбанд?

Чунин ақида вуҷуд дорад, ки рахна метавонад аз ҷониби як бозигари асосӣ барангехт. Бо шарофати тақсимоти бардурӯғ, шароитҳо ба вуҷуд меоянд, ки дар он бисёр одамон мехоҳанд дороии як бозигари асосӣ харанд ё ба ӯ фурӯшанд. Аз сабаби он, ки аксари бозигарон талафотро ҳис мекунанд, ки коҳишро ҳис мекунанд, бозор боз ҳам тезтар коҳиш меёбад. Мувофиқи он, бозор аз сабаби вазнинии худ фурӯ хоҳад рафт. Яъне, эҳтимол дорад, ки шикастани бардурӯғ як манёври сунъии «моҳии калон» дар уқёнуси тиҷоратӣ дар асоси рафтори омма бошад.
Шикастанҳо дар
минтақаҳои муқовимат ва дастгирӣ рух медиҳанд. Ин минтақаҳо метавонанд ба хатҳои тамоюл асос ёбанд – баландтаринҳои уфуқӣ ё диагоналӣ, ё пасттарин нархҳо ё диаграммаҳои дар диаграмма кашидашуда. Интиқоли ноком нишон медиҳад, ки таваҷҷӯҳи кофӣ барои харидорӣ вуҷуд надошт, ки нархро аз муқовимат ё поинтар аз дастгирӣ нигоҳ дорад. Пас аз шикасти ноком, тоҷирони кӯтоҳмуддат метавонанд мавқеи худро тарк кунанд, агар онҳо ба шикаст умед дошта бошанд.

Намунаҳои бардурӯғро чӣ гуна бояд пайдо кард?

Намудҳои намунаҳои шикаста ба якчанд категорияҳо тақсим мешаванд, ба онҳо намудҳои зерин дохил мешаванд, ки дар байни тоҷирон бештар маъмуланд:

1. Диаграммаҳо . Шаблонҳои диаграмма як намуди маъмули шикаста мебошанд. Намунаҳои диаграмма секунҷаҳо , каҷҳо , каналҳо, росткунҷаҳо , сар ва китфҳо , коса ва даста ва диапазони васеъшавандаро дар бар мегиранд. Ин намунаҳо вақте ба амал меоянд, ки нарх бо роҳи муайян ҳаракат мекунад. Тоҷир одатан тамоюлҳоро дар қолаб барои нишон додани сатҳи дастгирӣ/муқовимат нишон медиҳад. Вақте ки нарх аз намуна берун мешавад, онҳо ба самти рахна ворид мешаванд.

   

2. Нишондиҳандаи техникӣ . Нишондиҳандаи техникӣ ба ҳамин тарз кор мекунад ва ҳатто метавонад баъзе намунаҳои дар боло зикршударо ташкил диҳад. Масалан, нишондиҳандаи қувваи нисбӣ (RSI) метавонад як шакли секунҷаро ташкил диҳад. Агар нарх аз ин секунҷа барои беҳтар берун равад, ин метавонад як сигнал барои харид бошад ё агар он барои фурӯш паст шавад.

Илова ба ин намунаҳо, тоҷирон метавонанд дигаронро пайдо кунанд. Ба шумо лозим аст, ки пайваста ахборро дар ҷаҳони савдо пайгирӣ кунед ва худро бо навсозӣ нигоҳ доред.

Хатарҳои савдо дар шикастани бардурӯғ

Хавфи асосии вайроншавии бардурӯғ барои шурӯъкунандагон аст. Вақте ки шахс нав ба тиҷорат оғоз мекунад, стратегияи шикастан роҳи асосии бозӣ барои ӯ мегардад. Новобаста аз он ки ин рахна аз як диапазон аст, ё намунаи дигар – ба монанди секунҷа, ё танҳо як консолидасияи каме нарх – идеяи паси ин тактика гирифтани як ҳаракати бузург тавассути пайравӣ кардани намунае мебошад, ки ба осонӣ муайян карда мешавад. Шумо метавонед дар бораи сатҳҳои савдо
дар мақола маълумоти бештар гиред .

Муҳим! Танаффусҳои тиҷоратӣ метавонанд кор кунанд, аммо шумо бояд омода бошед, ки бисёр шикастҳои бардурӯғро эҳсос кунед. Агар шумо хеле суст омӯхта бошед, ноумедиҳо шуморо бештар ва бештар таъқиб мекунанд.

Чӣ тавр ба доми рахнаҳои бардурӯғ наафтед

Усулҳое ҳастанд, ки ба шумо имкон медиҳанд, ки худро аз хатогиҳо наҷот диҳед. Аммо, ҳеҷ кас ҳақ надорад, ки эҳтимолияти 100% -ро кафолат диҳад. Барои он ки ба доми шикастани бардурӯғ наафтед, шумо бояд дар бораи намунаҳои дар боло тавсифшуда фаҳмед. Дар бозори биржа мафҳумҳо ва қоидаҳои асосии рафтор мавҷуданд. Қобилияти пешгирӣ кардани амалҳои хато муваффақиятро дар тендер кафолат медиҳад. Дар ҳар як шурӯъкунандагон хатогиҳои зерин мавҷуданд:

1. Таҳқиқоти номуносиби бозор. Барои омухтани механикаи савдо бисьёр вакт сарф кардан лозим аст.
2. Савдо бе план. Доштани нақша барои мураббиёни муваффақ ҳатмист.
3. Вобастагии аз ҳад зиёд аз нармафзор.
4. Кам кардани талафот.
5. Таварруми мавқеъ.
6. Портфолио хеле зуд тамом шуд.
7. Нофаҳмӣ дар бораи фишангҳои фишор.
8. Фаҳмиши нодурусти муносибати байни таваккал ва мукофот.
9. Эътимоди аз ҳад зиёд пас аз ба даст овардани фоида. Бисёре аз шурӯъкунандагон бовар мекунанд, ки ҳар дафъа пул кор кардан хеле осон аст, бинобар ин онҳо ҳама чизро аз даст медиҳанд.
10. Таъсири эҳсосот ба қабули қарор. Баъзан, пас аз нокомӣ, бисёриҳо кӯшиш мекунанд, ки ҷуброн кунанд, ки ин худро боз ҳам бештар қарздор мекунад.

Аксари ин хатогиҳо ба таври ногусастанӣ бо зарбаи бардурӯғ алоқаманданд. Аз ин рӯ, шумо бояд онҳоро бодиққат омӯзед ва аз ёд кунед.

Чаро тиҷорати эмотсионалӣ дар шикастани бардурӯғ хатарнок аст?

Савдои эмотсионалӣ дар ҳама ҳолатҳое, ки дар савдо дучор мешаванд, яксон хатарнок аст. Шикастанҳои бардурӯғ, мисли ҳама хатарҳои дигар, хатогиҳоро намебахшанд. Фаҳмидани он аст, ки мафҳуми савдои эҳсосот чист.

Савдои эмотсионалӣ он аст, ки тоҷир ё сармоягузор имкон медиҳад, ки эҳсосот ва эҳсосоти шахсӣ ба қабули қарор таъсир расонанд. Ин баъзан метавонад муфид бошад, аммо одатан ба тиҷорат овардани эҳсосот фикри бад аст.

Аксари тоҷирон розӣ ҳастанд, ки назорати эмотсионалӣ яке аз хислатҳои муҳимтарин дар ҷаҳони сармоягузорӣ аст. Аввалин чизе, ки тоҷир ё сармоягузор бояд донад, ин аст, ки чӣ гуна аломатҳои онро муайян кунад:

• Ваҳм ҳангоми фурӯши саҳмияҳо аз сабаби гум шудани чанд хол яке аз аломатҳост.
• Ба саҳмияҳои афтода овезон шавед, зеро ӯ метарсад, ки ҳама чизро аз даст медиҳад ва ғайра.
• Пинҳон шудан аз навсозии нархҳо аз тарси талафот аломати сеюм аст.
• Савдо бидуни талафоти қатъӣ чаҳорум аст.

Савдои эҳсосотӣ одатан даст кашидан аз стратегияро дар бар мегирад. Агар шумо инро сари вақт дарк кунед, шумо метавонед худро боздоред. Хориҷ кардани эҳсосот аз тиҷорат осон нест. Савдои эмотсионалӣ ба тамоюли тасдиқ монанд аст, тамоюли равонӣ, ки ҳатто дарк накарда ба тиҷорат таъсир мерасонад ва як ҷанбаи молияи рафторӣ, тамоюли қабули қарорҳои молиявии беақлона мебошад. Тоҷирон, ки стратегияи сармоягузорӣ доранд, бояд онро риоя кунанд ва ҳеҷ гоҳ дар асоси эҳсосот ё эҳсосот қарор қабул накунанд. Табиист, ки хатари асосӣ дар савдои эмотсионалӣ дар шикастани бардурӯғ аз даст додани пул ва хатогиҳои минбаъда дар заминаи эҳсосот мебошад.

Стратегияҳои савдо барои шикастани сатҳи бардурӯғ – дар амал чӣ пешниҳод кардан мумкин аст?

Сарфи назар аз мушкилот, якчанд роҳҳо барои пул кор кардан дар ҳолатҳои вайроншавии бардурӯғ мавҷуданд. Барои тиҷорати касбӣ бо шикасти бардурӯғ, шумо бояд шароитҳои зеринро, ки метавонанд ба миён оянд, назорат кунед:

1. Убур кардани хати тамоюл аз боло ба поён ва дар мавқеи муайян ҷойгир кардан . Ба шумо лозим аст, ки фармоишеро, ки барои афзоиш, дар болои нуқтаи баланди шикаста, ки аввалин буд, ҷойгир кунед. Дар ин ҳолат, мавқеъ вақте кушода мешавад, ки диаграмма хати тамоюлро аз поён ба боло убур мекунад.
2. Диаграмма аз хати тамоюл аз поён ба боло убур мекунад ва дар канали нархҳои навъи танг сабт мешавад . Дар ин ҳолат, шумо бояд фармоишро поёнтар аз нархи намунае, ки бори аввал шикаста буд, ҷойгир кунед. Дар ин ҳолат, аҳд вақте кушода мешавад, ки диаграмма ба диапазони аслии нарх бармегардад.
3. Диаграмма майдони аз ҳад зиёд харидшударо дар самти боло убур мекунад ва аз сатҳи муқовимат боло меравад . Сипас, ба шумо лозим аст, ки фармоиши фурӯшро каме пасттар аз намунаи шикаста ҷойгир кунед. Пас аз он мавқеъ ба таври худкор кушода мешавад ва танҳо он боқӣ мемонад, ки дар сурати тағирёбии босуръати тамоюл фоида ба даст оред ё дар диаграмма ба минтақаи аз ҳад зиёд фурӯхта мешавад.

Савдои бардурӯғ: https://youtu.be/A0UjsupzZRE Стратегияҳои дигари савдо мавҷуданд, илова бар ин, онҳо кушода мешаванд ва ҳамеша стратегияҳои нав пайдо мешаванд. Савдо ҳатто мутахассисони ботаҷрибаро ба ҳайрат меорад. Асосан, онҳое, ки метавонанд ба ин масъала бо сари салқин ва сабр муносибат кунанд, ғолиб меоянд.